De lastigste keuze van dit jaar was die van de nummer tien. Welke release valt er net buiten, welke release krijgt de eer van een top 10 notering (de top 10 is immers heilig). Eigenlijk heb ik voor het eerst al vanaf december 2009 een lijst bijgehouden met potentiële kandidaten voor de jaarlijst. Dat scheelt een hoop zoekwerk voor de platenkast, in de last.fm statistieken, blog archieven en andere jaarlijsten her en der. Bijkomend nadeel van niets over het hoofd willen zien  is dat er ongeveer 140 potentiële kandidaten zijn voor zo’n plekje. Soms moet je gewoon een knoop doorhakken. Het is Deerhunter geworden, al was het maar om vergiffenis te vragen vanwege het weglaten van voorganger Microcastles/Weird Era Continued in mijn jaarlijst van 2008. Gelukkig is Halcyon Digest ook gewoon op eigen kracht een ijzersterke plaat. Het psychedelische mengsel van indierock, new wave, pop en ambient doet de gemiddelde Amerikaanse indieband ineen schrompelen van schaamte door gebrek aan talent. Vooral de rustige opener Earthquake en het lome Helicopter doen het goed, als ook het epische (heel fout woord om muziek te omschrijven, ik weet het) prijsnummer Desire Lines. Bradford Cox heeft het vermogen om liedjes te schrijven die je geheel opslokken en in een prettig gestoorde wereld laten rondzweven. En daar lijkt hij steeds beter in te worden.

#10. Deerhunter – Halcyon Digest