1. Grouper – A I A
Het beste album van deze topmaand is toch wel het langverwachte vervolg op Dragging A Dead Deer Up A Hill van Grouper. Twee albums eigenlijk, die garant staan voor ellenlang dromerig luisterplezier. Maar dat typte ik natuurlijk hier al.
2. Julian Lynch – Terra
Zie ook het vorige bericht op deze site. Een heerlijk ontspannen plaat die niet té slow is en ook een hoop uitdaging bevat. Ik was het eigenlijk al, maar na Terra kun je mij definitief als “fanboy” classificeren.
3. Panda Bear – Tomboy
Animal Collective, wie kent ze nog? Bandlid Noah Lennox heeft rond zijn soloalbum een hype gecreëerd die Merriweather Post Pavillion doet vergeten. Door zorgvuldig geplaatste singles waren de verwachtingen halverwege april dermate hooggespannen dat Tomboy met meeste besproken onderwerp op internet werd, meer nog dan de Royal Wedding. Misschien wel terecht, want het vorige album Person Pitch wordt ruimschoots overtroffen: knap gemaakte popmuziek met als kern lichtvoetige elektronica zoals we die van Animal Collective kennen. Lennox’ stem (Beach Boys, anyone?) is de mooiste en zuiverste van de groep en daarom een genot om naar te luisteren. Waar Panda Bear wel verschilt met de hype van twee jaar terug is in de dansbare ritmes die duidelijk op een lager pitje staan. Tomboy is daarom wat minder energiek, meer ontspannen en natuurlijker. En in tegenstelling van hoe de meerderheid er over lijkt te denken, vind ik het orgeltje in de gelijknamige single wél een welkome toevoeging.
Panda Bear – Last Night At The Jetty
En verder…
Er is vast wel een religie die in april 2011 de Apocalyps heeft voorspeld. Onze vriend Bill Callahan heeft er in ieder geval een soundtrack bij gemaakt, getuige de titel van zijn vijftiende album. De man met misschien wel de mooiste stem in het country / folk genre verrast geen moment maar doet zijn gebruikelijke ding. En dat alleen levert al een hele mooie plaat op. Ook mooi is The Driver van de in Brussel wonende kunstenares Félicia Atkinson, op Hibernate Records. De cd versie, gelimiteerd tot vijftig exemplaren, is verpakt in een poezelig tasje met ansichtkaart, en bevat ook nog eens prachtige, fluisterende ambient. Meer goede ambient kwam afgelopen maand van Bohren & Der Club Of Gore (met jazzy elementen, korte recensie hier) en bijvoorbeeld Hauschka. Deze laatstgenoemde brengt met zijn achtste album Salon Des Amateurs minimal techno door klassieke instrumenten wel erg dichtbij. Mocht je lichte muziek zoeken doch ook met enige vocale kwaliteit dan is Viscera van Jenny Hval een dikke aanrader.
Toch wat meer stevige gitaarmuziek gewenst? Mij beviel Mazes van Moon Duo uitstekend. Broeierige, spacy en hypnotiserende shoegaze met een orgel. Zeker niet minder duizelingwekkend is het album People van Skeleton$. Met jazzy ritmes stuitert de poprock van de vijfkoppige formatie uit Brooklyn namelijk alle kanten op. Het gelijknamige album van Family Portrait valt weliswaar ook onder de noemer “rock” maar is een stuk relaxter. Spontane en psychedelische lo-fi uit het hoekje van Ducktails en co. Voor nog meer psychedelica kan je gerust de 12” ep You’re In It Now van Pure X bestellen. De vier beste nummers van deze band tot nu toe zijn hier verzameld door Acéphale, in aanloop van het eerste volledige album. Koninginnedag hebben we ook weer achter de rug, daarom ook nog een Nederlandse tintje: Knalpot heeft in april de ep Sauce afgerond en deze is te downloaden via bandcamp (voor niets, als u wilt). Bliepjesrock galore!