16. Cam Deas – Quadtych 1 & 2
Vier stukken, verdeeld over 2 lp’s, van de Engelse gitarist Cam Deas. Wanneer ik voor de zoveelste keer John Fahey en de Takoma style aanhaal, weten de meesten al in welke hoek je de muziek moet zoeken. Dat zou zijn talent tekort doen. Geïnspireerd door het improvisatiespel van Anthony Braxton en minimalisme zoekt hij de grenzen op van zijn gitaargeluid, zodat Quadtych (uitgebracht op zijn eigen label Present Time Exercises) een moeilijk album genoemd mag worden. Zijn drang naar experiment en gevoel voor pracht maken het echter ook één van de beste releases van het jaar.
17. Kurt Vile – Smoke Ring For My Halo
Het is even wennen, geen Kurt Vile in mijn top 10 dit jaar. Ik kan natuurlijk weer gaan lopen mijmeren dat hij Constant Hitmaker nooit meer gaat overtreffen, maar dat schreef ik al eerder. In diezelfde blog schreef ik ook “heldenstatus bevestigd”.
18. Jürgen Müller – Science Of The Sea
Of het hele verhaal achter deze plaat nu waar is of niet, Science Of The Sea van Jürgen Müller is de beste new age plaat van 2011. Een paradox misschien, maar ik houd mij warm aanbevolen voor soortgelijke muziek. Lees mijn eerdere recensie van dit album hier.
19. James Blackshaw – Holly
In mijn maandoverzicht van september roemde ik deze 12” al. Inderdaad, weer Takoma, John Fahey en andere gitaarhelden, maar ook impressionisme, romantiek en verwijzingen naar de klassieke muziek en raga-improvisaties. Holly bevat weliswaar maar twee nummers en twintig minuten muziek, James Blackshaw’s galmende fingerpicking op de 12-snarige akoestische gitaar is van grote klasse. Wanneer daar piano, blaasinstrumenten en viool (bespeeld door Charlotte Glasson) bij komt kijken ontstaat er een hemels ruimtelijk geluid om bij weg te dromen.
20. Wooden Shjips – West
Op het gebied van originaliteit en creativiteit kun je de heren van Wooden Shjips makkelijk bekritiseren. Niet op ongecompliceerde, groovende psychedelische rock. Dat fuzzy gitaargeluid, dat seventies-orgeltje, de laid-back zang. Lsd is uit, Wooden Shjips is in. Lees mijn eerdere recensie van het album hier.