Jaar: 2012

Jaarlijst 2012: #1

1. Pelt – Effigy
Moet ik nog iets toevoegen aan mijn uitgebreide recensie, net een maand geleden? Misschien. Effigy staat niet op de hoogste trede om sentimentele (het is de eerste plaat na de dood van oprichter en gitarist Jack Rose) redenen. Effigy staat hier op nummer één vanwege de muziek. Drone, folk, percussie, gebracht op bedachtzaam improviserende wijze en met een ultiem gevoel voor mystiek en traditie. Dat er alleen akoestische instrumenten worden gebruikt, maakt het alleen maar spannender en geeft bovendien een geluid aan de plaat mee dat niet met elektronische instrumenten is te evenaren. De dubbele lp van Effigy is daarom het meest heilige van 2012 dat bij mij in de kast staat.

Jaarlijst 2012: #2

2. Af Ursin – Trois Mémoires Discrètes
Af Ursin is de naam waaronder de Vlaming Timo van Luijk alweer een jaar of tien solo opereert. Er zit weinig regelmaat in, maar als hij wat uitbrengt op zijn eigen label La Scie Dorée dan is het gewoon altijd raak. Trois Mémoires Discrètes is daarop geen uitzondering. Met akoestische instrumenten als de Engelse hoorn, fluit en Hammond orgel creëert hij drones die als versleten dia’s aan je voorbijtrekken. Het is mooi en meeslepend, maar vooral – net als de hoes – mistroostig en somber. De sfeer die Timo van Luijk door minimalisme en bedachtzame instrument beheersing weet neer te zetten overtreft die van een hardnekkige Nederlandse herfststorm. Niks mis mee, zolang we binnen naast de platenspeler kunnen zitten. Meer over Af Ursin en In Camera (met Christoph Heemann) lees je in dit bericht uit augustus.

Jaarlijst 2012: #3

3. Floris Vanhoof – Cycles Of Confusion
Alweer België? Regelmatige bezoekers van mrbungle.nl kijken er niet meer van op. Voor alle anderen: inderdaad, wat mij betreft komt het beste elektronische album dit jaar uit Vlaanderen. De maker ervan is Floris Vanhoof, die ik al eerder aangestipt heb als één van de meest creatieve figuren uit die regio. De kunstenaar combineert zijn geluiden live nagenoeg zonder uitzondering met beelden, maar bij Cycles Of Confusion hebben we niet meer dan de hoes nodig om de zintuigen bijna vijftig minuten lang extra te prikkelen. Met analoge klanken, modulaire synthesizers en uiterst origineel knip-en-plak werk met samples van onder andere een flipperkast gebeurt er namelijk al genoeg in het hoofd van de luisteraar. Alweer een Belg dus. Ik kan alvast verklappen dat Floris Vanhoof niet de laatste is.