In 2003 richtte Eric Isaacson samen met Warren Hill de platenzaak Mississippi Records op, in Portland, Oregon. Het groeide uit tot één van de meest productieve platenlabels van Amerika als het aankomt op het heruitgeven van obscure, lang vergeten of niet meer verkrijgbare albums en artiesten. Ik noem even tussen neus en lippen door legendarische namen als Pandit Pran Nath, Dead Moon, The Ex, Abner Jay, Michael Hurley, Bruce Haack en Kesarbai Kerkar. Een bijzondere prestatie, en dat terwijl het label – zeker in de beginjaren – geen cent uitgaf aan promotie. Sinds vorig jaar hebben ze een website, om je daarvan een idee te geven.

Toch kan het natuurlijk geen kwaad de filosofie van Mississippi Records verder te verspreiden. Eric Isaacson heeft daarvoor een uitgebreide route door Europa uitgestippeld, samen met drie artiesten die muziek uitbrachten op het label: Marisa Anderson, Lori Goldston en Dragging An Ox Through Water. Naast optredens van deze drie solisten, zal Isaacson door middel van film, lezing en diashow de bezoeker een wervelende geschiedenisles voorschotelen: een “cosmic and earthly history of recorded music”, gezien vanaf de geboorte van de eerste ster in het universum tot en met de jaren tachtig, de blik gericht op Noord-Amerika.

Wie het cd boekje van Nirvana’s MTV Unplugged In New York weleens heeft bestudeerd, zou de naam Lori Goldston bekend kunnen voorkomen. De uit Seattle afkomstige celliste loopt al een tijdje mee en op haar curriculum vitae prijken inmiddels samenwerkingen met onder andere David Byrne, Secret Chiefs 3 en Earth (het Angels Of Darkness tweeluik). Helemaal solo is ze echter nog maar aan het begin van haar carrière, getuige Creekside: Cello Solo, dat eerder dit jaar uitkwam bij Mississippi. De klassiek getrainde Goldston weet met enkel haar dierbare instrument een serie prachtig bewegelijke instrumentale stukken te produceren. Hoewel behoorlijk traditioneel – uitermate passend voor het label – zijn de composities geraffineerd en voorzien van een vol, helder geluid. Het is welhaast onmogelijk dat de warme melancholische klanken van Goldsto je onberoerd laten.

Dragging An Ox Through Water is het alter ego van Brian Mumford, net als Mississippi Records afkomstig uit Portland. Mumford heeft een voorliefde voor versleten akoestische gitaren en zelfgemaakte elektronische effecten, wat al snel de benaming “Drone Americana” voor zijn muziek opleverde. Op zijn laatste Mississippi album, Panic Sentry, blijven invloeden uit de moderne tijd evenwel beperkt tot wat echo’s, gezoem en gebliep op de achtergrond. Dragging An Ox Through Water is daarom een artiest die – alleen luisterend naar het gitaarwerk en zang – als conventioneel kan worden gezien, maar anderzijds verfrissend en vernieuwend bezig is. Zonder meer een aanwinst voor Mississippi en de Europese podia, dus.

Marisa Anderson is misschien wel de meest bekende van de drie. Haar album The Golden Hour eindigde in 2011 nog op nummer tien in mrbungle’s jaarlijkse opsomming van beste albums. Daarna verscheen nog het uitstekende Mercury en nog niet zo lang geleden Traditional And Public Domain Songs, waarbij de titel al veel zegt over de muziek. Ze wisselt in de genres blues en folk gemakkelijk van lichte improvisatie naar zware psychedelische stukken, van akoestisch naar elektrisch en van rauwe deltablues naar complexe fingerpicking composities. Haar gevoel voor melodie in haar instrumentale nummers zorgt ervoor dat de muziek van Anderson je niet loslaat.

Deze tour biedt ongetwijfeld een fascinerende kijk in de keuken van Mississippi Records en een unieke kennismaking met het label en enkele daaraan verwante artiesten. Op vier data in september en oktober kun je deze bijzondere gebeurtenis aanschouwen in Nederland en België:

16 september: Rotterdam, De Player
25 september: Amsterdam, OCCII
2 oktober: Brussel, AB
3 oktober: Nijmegen, Extrapool