Maand: december 2014

Muziek

Jaarlijst 2014: #4

Door aan zondag, december 28, 2014

matt krefting lymph est

4. Matt Krefting – Lymph Est
Lymph Est is een buitengewone verzameling tape loops, gevonden geluiden en manipulatie van bestaande klanken vervormd tot wat de Amerikaan koploper maakt in “solo cassette muziek”. Zijn subtiele manier van bijeenbrengen van deze elementen resulteert in vriendelijke doch mysterieuze drone en ambient, even rustgevend als nerveus. Dat laatste komt dan vooral door wat lijkt op willekeurig knip-en-plak werk en de lo-fi productie, dat perfect aansluit bij zijn concept. Lymph Est is een sublieme set songs die het mooiste in het experiment naar boven weet te halen. Een uitgebreidere aanbeveling deed ik overigens in augustus al.

Verder lezen
0
Muziek

Jaarlijst 2014: #5

Door aan zaterdag, december 27, 2014

Matthew Hopkins - Nocturnes

5. Matthew P. Hopkins – Nocturnes
Nocturnes mag dan wel het vinyl debuut zijn van de Australiër Matthew P. Hopkins, verschillende eerdere releases op cdr en cassette hebben hem de ervaring gegeven op met een plaat van deze kwaliteit aan te komen. Hopkins opereert in de genres drone en ambient, en zijn werk wordt dan ook vergeleken met artiesten als William Basinksi en Andrew Chalk. Hij weet de donkere baslijnen aan te kleden met origineel geplaatst geklik, geruis en gekraak door middel van cassettes, effectpedalen en een contactmicrofoon, wat voor een gekleurd maar ook raadselachtig palet zorgt. In januari wist ik Nocturnes al op waarde te schatten, en gedurende het jaar ben ik het werk van Hopkins alleen maar meer gaan waarderen.

Verder lezen
0
Muziek

Jaarlijst 2014: #6

Door aan vrijdag, december 26, 2014

ignatz teenage boys

6. Ignatz & De Stervende Honden – Teenage Boys
Er is een oud Vlaams spreekwoord dat zegt “geen album jaarlijst zonder Ignatz”, dus na een vermeldingen in 2010, 2011, 2012 en 2013 is Bram Devens ook dit jaar hier weer terug te vinden. In een stijgende lijn zelfs, dat dit jaar wellicht te maken heeft met de toevoeging van de Stervende Honden. Dit duo zorgt ervoor dat de eenzame lo-fi blues van de vorige platen gezelschap krijgt van bas en drums, met een heus bandgeluid als resultaat. Toch mag Ignatz vanwege deze prachtplaat vooral zichzelf op de borst kloppen, want zijn songs worden alsmaar sterker. Luister vooral naar het ontroerende Japan Is Romantic, een bijna kwartier durend hoogtepunt in de Belgische bluesmuziek. In juni stond ik deze plaat (en nog een tweetal andere platen van het Ultra Eczema label) al eens de hemel in te prijzen.

Verder lezen
0