7. Jason Lescalleet – Much To My Demise
Jason Lescalleet maakt zijn reputatie op het gebied van elektro-akoestische muziek en analoge elektronica met deze nieuwe lp helemaal waar. Het schijnt dat hij voor het opnameproces banden met tape buiten begroef en deze een tijd lang liet corroderen, waarna hij de geluiden opnieuw bewerkte. Het resultaat doet in de eerste instantie aan als een delicate stilte met onderhuidse spanningen, pas later komt het besef dat de drie steeds duister en luider wordende nummers een ingenieuze uiteenzetting zijn van Lescalleet’s creativiteit op het gebied van tijd, verval en decompositie. Much To My Demise houdt je uiteindelijk volledig in zijn greep.
