Noem mij gerust een fanboy als het gaat om het Antwerpse platenlabel Ekster. Het geesteskind van grafisch designer Victor Robyn en producer Roman Hiele (laatstgenoemde kwam al eerder voorbij op mrbungle.nl) hebben in de enkele jaren van het bestaan kwaliteit, creativiteit en durf getoond als het aankomt op albums in meestal de elektronische hoek. Mijn favoriete voorbeelden zijn Hantrax, de platen van Roman Hiele zelf, een fabuleuze soundtrack – Saints – en een tweetal prachtcompilaties genaamd EXO. In dit nog verse jaar zijn er al twee releases op de wereld gezet en ik had uiteraard weer driftige haast om er iets van te vinden.
Ssaliva is het pseudoniem van de Luikse producer François Boulanger (niet te verwarren met die gloeiend irritante presentator van Lingo), die met We Never Happened al aan zijn zesde album toe is. Eerder verschenen er al prachtige 10″ platen op het Brusselse Vlek label en een 12″ minialbum op Ekster; een nieuwkomer is hij dus niet bepaald.
Dat hij ervaring heeft in de elektronische muziek horen we ook in zijn invloeden terug. Bij de meest prille luisterbeurten duiken namen als Orbital, Aphex Twin en Autechre op. Toch is zijn sound verre van typisch Brits; warme en exotische klanken die uit het verre oosten lijken te komen voeren net zoveel de boventoon in Ssaliva’s retrospectieve kijk op toekomstige dansmuziek. Melancholisch uitdijende symfonische synthpartijen, doezelende chillwave en haperende acid gaan in twaalf nummers moeiteloos samen.
Wie de Antwerpse muziekscene een beetje volgt moet welhaast Elko Blijweert kennen. Alles opnoemen is geen doen, maar hij is onder andere betrokken – al dan niet geweest – bij bands als Dead Man Ray, Kiss My Jazz, Gruppo Di Pawlowski en The Tone Zones als gitarist, toetsenist en/of componist. Maar gek genoeg bestond er in de vijftien jaar dat hij nu zo ongeveer actief is, nog geen soloplaat. Achter de afkorting Elko B. kan hij zich echter niet verbergen, I Bambini Di Basilisco is zijn debuut waarop hij alle soorten stijlen waarmee hij heeft geschermd, bijeen laat komen.
Elko componeerde onder andere soundtracks voor een moderne dansvoorstelling en een poppenspel voor de kleintjes, iets wat zich op deze plaat vertaald in kinderlijk vrolijke melodieën en vloeiend, expressionistisch gitaarspel. Maar ook filmmuziek uit een klassieke Western of John Carpenter-achtige synthesizermist komt voorbij. En passant gooit hij er nog wat verwijzingen naar het tropische dierenrijk doorheen met titels als Krokodil en Afrikakat en verfrissende laid-back elektronica die je normaal gesproken in een andere continent plaatst. Met zo’n omschrijving weet je niet meer in welke genrebakken je dit vinyl moet gaan zoeken, toch past het gehele geluid van “de kinderen van de basilisk” verrassend goed bij elkaar.
Een groot pluspunt van Ekster’s output zit hem onder meer in het visuele gedeelte dat zonder precies consequent te zijn altijd bijzondere vormen aanneemt. Zo kwam er al eens een vacuümverpakte 10″ uit met een theezakje uit China, en zijn de genoemde twee lp’s voorzien van bedrukte transparante platenhoes. Ssaliva pronkt met artwork van Charles-Henry Sommelette, Elko B. doet er zelfs nog een schepje bovenop door de plastic bescherming van een glow in the dark-effect te voorzien, waardoor de hagedis op de cover je ook ’s nachts aan de draaitafel gekluisterd houdt.