Omdat gewone popmuziek ook maar zo gewoon is, vandaag drie keer pop met een twist. Een beetje psychedelica brengt immers kleur in het soms zo dorre, grijze muzieklandschap. Van de hoes van Alvarius B.’s nieuwste plaat, Baroque Primitiva, worden we alvast een beetje draaierig. De menselijke mandala op de voorkant beeldt onverbloemd de schoonheid van het naakte vrouwelijke lichaam uit, een goede reden om op jacht te gaan naar het vinyl. Mits je daar genoeg $ voor over hebt, want de lp was in een vloek en een scheet uitverkocht (de cd versie bevat overigens 32 pagina’s met close-ups van de albumhoes, dus niet getreurd).
Alvarius B. is dan ook niet de minste. Al in de jaren tachtig werd er gehakt gemaakt van traditionele popmuziek met Sun City Girls, toen Alvarius B. nog gewoon Alan Bishop heette. Misschien iets minder excentriek doch zeker niet minder vreemd neemt hij wederom de tropische hitparade op de hak, met de slecht verborgen humor die we van hem gewend zijn. Vaak denken we naar singer-songwriter muziek te luisteren, maar ondertussen worden we gigantisch in de maling genomen, zo voelt het luisteren naar Baroque Primitiva. De verminkte themesong van You Only Live Twice en God Only Knows van de Beach Boys “on even more heavy acid” zijn hier onder andere het bewijs van. Die doen zelfs even denken aan de verzameling getrashte lovesongs op het album Sick Love van V/Vm.
Kun je de muziek raden wanneer je alleen de bandnaam hebt gehoord? In het geval van Psychedelic Horseshit waarschijnlijk wel. Het derde volledige album Laced zag onlangs het levenslicht en deze zal het productieve tweetal ongetwijfeld definitief op de kaart zetten in de psychedelische muziek. De chaotische combinatie van paranoïde punk, flauwe noise, gefrustreerde tropicalia en bliepjesmuziek is soms simpelweg om te kotsen, maar dan wel in die vorm van kickende achtbaanmisselijkheid. Tevens uitstekend geschikt om ongewenste visite het huis uit te krijgen.
Psychedelic Horseshit – French Countryside
De meest normale release van dit drieluik is ongetwijfeld In Vogue Spirit van Wet Hair. Dit duo is één van de overblijfselen van de uiteengevallen band Raccoo-oo-oon, waarmee de psych/noise indierock wordt voortgezet. Wel steeds meer in de richting van popmuziek, blijkt uit dit derde album, uitgebracht door het altijd fijne De Stijl label. Door de verwassen krautritmes, woekerende psychedelica en kosmische synthesizers en orgels schijnen namelijk aanstekelijke melodieën en infectieuze grooves. Een productie die de Not Not Fun traditie met zich mee draagt (dubby en lo-fi) maakt van In Vogue Spirit een frisse, uitdagende en relaxte luisterervaring.
“To fall in hell or soar angelic, you’ll need a pinch of psychedelic”. (Dr. Humphry Osmond)
