De wispelturigheid van de mens kent geen grenzen. Stond ik enige tijd geleden nog te verkondigen dat Wijnkoperij Van Leerzem één van de leukste en graagst bezochte winkels van Middelburg is, vanaf vandaag zal deze onderneming alle zeilen moeten bij zetten om klanten zoals ik terug te winnen.
Reden hiervoor is dat twee trouwe werknemers – eerder innig verbonden met wijnhandelaar in ruste Jo van Leerzem – een eigen zaak zijn begonnen genaamd Wijnhandel De Moriaan, op een schitterende locatie aan de jachthaven in Middelburg. Gertjan Franke en Niek van Helleman zijn altijd al zeer vriendelijke verkopers geweest en ik heb ze nog nooit kunnen betrappen op een misstap wat wijn betreft. Van Leerzem ging toch steeds meer op een slijter lijken en enige klanten waren reeds verbouwereerd over het feit dat veel van hun favoriete wijnen uit het assortiment werden gehaald sinds de zaak begin dit jaar is overgenomen. En radio 3 draaien in een stijlvolle wijnwinkel doe je gewoon niet.
Het goede nieuws is dat al de goede oude wijnen weer terug zijn. Wijnhandel De Moriaan heeft zich weer aangesloten bij Les Généreux, een distributeur die de wijnen rechtstreeks bij de boer koopt. Door de importeur zo te vermijden, hebben de wijnen een aanzienlijk betere prijs-kwaliteit verhouding dan andere wijnwinkels. In ieder geval in Zeeland, want De Moriaan is de enige hier die bij Les Généreux is aangesloten.
Mijn nieuwe oude favorieten zijn onder andere de Tres Picos uit de buurt van Borja, ietsje boven Zaragoza. Uiteraard komen de beste wijnen nog steeds uit Frankrijk. Een redelijk betaalbare klassieker bij mij thuis is de Château Ricardelle Cuvée Closablières uit La Clape. Ook de Rimauresq moet absoluut niet vergeten worden, net als een grote collectie van het Carmen-huis. Niet onbelangrijk, komen deze stevige wijnen het beste tot hun recht bij een lekkere vleesmaaltijd.
De officiële openingsparty van deze zaak had een gemoedelijke ambiance. De wijnen zijn mooi zichtbaar uitgestald in de nieuwe winkel, die erg sfeervol is door de authentieke houten balken in het plafond. Ook is er achterin in de hoek een relaxte bank waar op het gemakje lekkere wijnen kunnen worden beoordeeld. Dat deed zelfs vergeten dat de opening werd opgeleukt door een duo bestaande uit een oma van Enya die drie blokfluiten bespeelde (niet tegelijk) en de autistische kleinzoon van één van de Dubliners op Spaans gitaar. Daar kon zelfs Karla Peijs niets aan veranderen. Dus met z´n allen naar de Kinderdijk!
