Muziek

Jaarlijst 2016

Albums
1. Gate – Saturday Night Fever
2. Sea Urchin – Yaqaza
3. Neutral – Neutral
4. Ignatz – The Drain
5. Miaux – Hideaway
6. Francesco Cavaliere – Gancio cielo
7. Tav Exotic – Biocosmos
8. Stefan Fraunberger – Quellgeister #2 “Wurmloch”
9. Matthew P. Hopkins – Blue-Lit Half Breath
10. Andrew Pekler – Tristes tropiques
11. Ánde Somby – Yoiking With the Winged Ones
12. Bear Bones, Lay Low – Hacia la luz
13. Chris Abrahams – Fluid to the Influence
14. Brendan Dougherty – Sensate
15. Alkerdeel – Lede
16. John Duncan – Bitter Earth
17. Razen – Endrhymes
18. 75 Dollar Bill – Wood / Metal / Plastic / Pattern / Rhythm / Rock
19. Susan Alcorn – Evening Tales
20. Typhonian Highlife – The World of Shells
21. Willie Lane – A Pine Tree Shilling’s Worth of Willie Lane
22. Widt – Widt
23. Keiko Higuchi – Between Dream and Haze
24. Kaitlyn Aurelia Smith & Suzanne Ciani – FRKWYS Vol. 13: Sunergy
25. Af Ursin – Classement Vertical
26. Vanessa Amara – You’re Welcome Here
27. Francis Plagne – Funeral Mutes
28. The Dwarfs of East Agouza – Bes
29. Hiele – Saints
30. Marisa Anderson – Into the Light
31. Fursaxa – Immured
32. Roy Montgomery – R M H Q: Headquarters
33. Les Halles – Transient
34. Bart De Paepe – Stekene
35. Idea Fire Company – The Synthetic Elements
36. C Joynes / Nick Jonah Davis – Split Electric
37. Graham Lambkin – Community
38. Qluster – Echtzeit
39. Richard Youngs – Plays Parallel Winter
40. Thomas Brinkmann – A 1000 Keys
41. Noel Meek – The Mysteries of Extremophilic Folk
42. Korea Undok Group – Korea Undok Group
43. David Toop – Entities Inertias Faint Beings
44. Bruce Russell – Howling and Instability at High Volume Settings
45. Valerio Tricoli – Vixit
46. Jacques Brodier – Xhos de Villemahu
47. Ashtray Navigations – Presents the Mechanical Abrasions Of (Volume One)
48. Kristin Thora Haraldsdottir – Solo Acoustic Vol. 14
49. Richard Youngs – The Rest Is Scenery
50. Jung An Tagen – Das Fest der Reichen
51. Anna Högberg Attack – Anna Högberg Attack
52. Puce Mary – The Spiral
53. Grykë Pyje – Fragments of High Sensitivity
54. Cocaine Piss – The Dancer
55. Shirley Collins – Lodestar
56. Calhau! – Ú
57. Philip Corner – OM Entering. and Once Enterd
58. Leif Elggren – Das Baank
59. Arv & Miljö – Arv & Miljö
60. Valerio Tricoli – Clonic Earth
61. Charlemagne Palestine – Cathédrale de Strasbourg
62. 鈴木昭夫 – あいしゃ (a i sha)
63. Remörk – Principium 2.1
64. Daniel Bachman – Daniel Bachman
65. Amateur Hour – Amateur Hour
66. Mats Erlandsson – Valentina Tereshkova
67. Chihei Hatakeyama & Dirk Serries – The Storm of Silence
68. Hiele – Ritmische Bezinning
69. F.E. Denning – Under the Linden Tree
70. Ytamo – Mi Wo
71. Milan W. – Intact
72. Kaitlyn Aurelia Smith – Ears
73. Linus & Nils Økland – Felt Like Old Folk
74. Adam Asnan – REV Sets
75. Circle Bros – Rust
76. The Gerogerigegege – 燃えない灰 (Moenai Hai)
77. Hashish – A Product of Hashish
78. Aluk Todolo – Voix
79. Stijn Hüwels – Six Pieces for Guitar
80. Deux Filles – Space & Time
81. Julien Palomo – Scutigère
82. De Portables – The Killing Horizon
83. Glenn Jones – Fleeting
84. Hantrax – Ticker Tape Parade
85. David Grubbs – Prismrose
86. Glitterbust – Glitterbust
87. Steve Gunn – Eyes on the Lines
88. Félicia Atkinson + Jefre Cantu-Ledesma – Comme un seul narcisse
89. Part Wild Horses Mane on Both Sides – Pike / Portent
90. Icepick – Amaranth
91. Köhn – Arbres
92. Christian Fennesz & Jim O’Rourke – It’s Hard for Me to Say I’m Sorry
93. Laurent Fairon – Musique Isotype
94. Regler – Regel #6 (Techno) / Regel #7 (Drone)
95. Pierre Henry – Continuo / Capriccio
96. N.M.O. – Nordic Mediterranean Organization / Numerous Miscommunications Occur
97. Annelies Monseré – Debris
98. Carla dal Forno – You Know What It’s Like
99. アンドリュー チョーク – 夕焼け空 一緒に帰ろう (Everyone Goes Home When the Sun Sets)
100. él-g – Mauve zone

Archief, compilaties en heruitgaven
1. Jack Rose – Jack Rose & I Do Play Rock and Roll & Dr. Ragtime and His Pals & Raag Manifestos & Opium Musick & Red Horse, White Mule
2. This Heat – This Heat & Deceit & Health and Efficiency
3. John Bender – I Don’t Remember Now / I Don’t Want to Talk About It
4. Catherine Christer Hennix – Live at Issue Project Room & Central Palace Music
5. Tony Conrad with Faust – Outside the Dream Syndicate
6. Lee Hazlewood – Cowboy in Sweden
7. Henri Chopin – OH Audiopoems
8. Bruce Nauman – Soundtrack From First Violin Film
9. Dennis Oppenheim – Theme For A Major Hit
10. La Monte Young / Marian Zazeela / Theatre of Eternal Music – Dream House 78′ 17″
11. Egisto Macchi – Il deserto / Pittura contemporanea / Pittura moderna N.1 / Pittura moderna N.2
12. Mike Cooper – New Kiribati
13. Steve Reich – Four Organs / Phase Patterns
14. Träd, Gräs och Stenar – Djungelns Lag / Mors Mors / Kom Tillsammans
15. Various – EXO2
16. Gas – Box
17. Daniel Schmidt and the Berkeley Gamelan – In My Arms, Many Flowers
18. Paul Bowles – Music of Morocco: From the Library of Congress
19. Anna Homler & Steve Moshier – Breadwoman & Other Tales
20. Freiwillige Selbstkontrolle – Stürmer
21. Simply Saucer – Saucerland
22. Various – 5 Jaar Gekerm
23. Joe McPhee – Zurich (1979)
24. The Tapes – Selected Works 1982​-​1992
25. Cluster – 1971 – 1981
26. Various – An Introduction Into the Insane World of Alain Neffe
27. Michael Morley – A Word to You Who Have Great Possessions (Gate 1979-2009)
28. Vivien Goldman – Resolutionary (Songs 1979-1982)
29. Caroline K – Now Wait for Last Year
30. Osamu Kitajima – Benzaiten

Cassettes, CDR’s & singles
1. France – Live à l’Ottfest
2. Leda – City / Clear
3. W. Ravenveer – Fuzzy Hair Electronics Vol. 1
4. Hellvete / Bear Bones, Lay Low – Spliff Tape
5. Front de Cadeaux – Cogitate
6. Sarah Mary Chadwick – This Fits / This Is Familiar
7. Viper Pit – Snakebite
8. Fluwelen Koord – Luxe Poesjes
9. Yeongrak – Brainsoutclock
10. Ilta Hämärä – Origo
11. JSCA – Iser
12. Myttys – Sloggilukio
13. Alastair Galbraith / Mike & Cara Gangloff – Slavery / In Sulfur House
14. Half High – Folds
15. DSRlines – Delta Wave / Broken Gong
16. Joachim Nordwall – The Power of Repetition
17. Shetahr – Hidden Dragon
18. Matt Krefting / Matthew Hopkins – Leon
19. Èlg – Pièces détachées
20. Brahmen Raag – Brahmen Raag
21. Bird People – Down of the Hamsa
22. Matthew P. Hopkins – W’s
23. Blod – Käre Jesus / Mandys Bil
24. David Colohan – Hill of the Moon
25. Norin – Skisser och idéer från Frankrigshusene
26. Hellvete / Woven Skull – Oude Tijden / Hail to All Moving Things
27. City Hands – By Time Influenced Memories
28. Stuart Chalmers – In the Heart of Wilderness
29. Part Wild Horses Mane on Both Sides – Oh Sylvia
30. Radiator Greys – Denying the Other

(France in Les Ateliers Claus, foto door Laurent Orseau)

Live
1. France @ Les Ateliers Claus, Brussel, 5 oktober 2016
2. Cocaine Piss @ Incubate festival, Tilburg, 10 december 2016
3. Nibul @ Eastern Daze III festival, Gent, 25 november 2016
4. Viper Pit @ KRAAK festival, Brussel, 27 februari 2016
5. Typhonian Highlife @ Eastern Daze III festival, Gent, 25 november 2016
6. Guttersnipe @ KRAAK festival, Brussel, 26 februari 2016
7. Shetahr @ KRAAK festival, Brussel, 26 februari 2016
8. Bear Bones, Lay Low @ Strange Sounds From Beyond festival, Amsterdam, 26 juni 2016
9. Volmacht @ KRAAK festival, Brussel, 26 februari 2016
10. Yeah You @ KRAAK festival, Brussel, 26 februari 2016

Neutral – Neutral

Eén van mijn favoriete bands sinds de laatste Zweedse verkiezingen is het duo Neutral, en heeft daardoor misschien wat last van overbelichting op deze site. Ik stak mijn enthousiasme over het debuutalbum niet onder stoelen of banken en aanverwante projecten (ik noem Sewer Election & Leda) en de Göteborg subcultuur worden op de voet gevolgd. Van neutrale berichtgeving is allang geen sprake meer, helemaal niet wanneer ik het felbegeerde tweede album mag vasthouden. Kan het titelloze vervolg van Dan Johansson en Sofie Herner de hoge verwachting waarmaken?

Voor wie niet genoeg kan krijgen van het unieke geluid die op het debuutalbum werd gecreëerd is er alvast goed nieuws; de formule is nauwelijks gewijzigd (alleen de trompet ontbreekt) en dus worden we opnieuw geconfronteerd met een ijskoud en afstandelijk genre dat raakvlakken heeft met no wave, gitaarnoise en field recordings. Wat wel direct bij de eerste luisterbeurten opvalt is dat de nummers nog meer ondoordringbaar lijken dan op Grå Våg Gamlestaden. Vormen van herkenning zijn van de prioriteitenlijst geschrapt, waardoor album nummer twee luistert als een collage, gesmeed van in elkaar overvloeiende en geïmproviseerde klanken. Al kan dat gevoel ook liggen aan overvloedig draaien van de eerste plaat.

Desondanks zijn er heus nog wel wat hits te vinden om een verjaardagspartij van een grillig sfeertje te voorzien. Op År dwingt een uiterst onheilspellende en minimalistische baslijn de mondhoeken omlaag, tegelijkertijd proberen orgel en ruis er wanhopig bovenuit te stijgen. Noise- en industrial liefhebbers zullen echter van een softe bedoeling spreken en pas opveren totdat het brommende Gaze voorbij komt. Alsof er veel te langzaam een rol prikkeldraad ritmisch de route aflegt tussen het linker- en rechteroor. Meeslepend, deprimerend en een potentiële floorfiller in hipster bdsm clubs. Het korrelige Utsökt Jävla Tråkma sluit nog het best aan bij de meest opvallende nummers van het debuut (Repa en Jalusie), maar met Ingen Rätt maakt Neutral duidelijk dat ze hier niet met die bedoeling zijn gekomen. Lo-fi doom metal en een oude trage stoomlocomotief die piepend, krakend en dreunend een bergpad omhoog tuft zijn de enige associaties die dit loodzware stuk recht aandoen.

De tegenhanger van het lawaai is nog altijd de zalvende poëzie van Sofie. Dat zolang het Zweedse gedeelte van de talenknobbel nog niet is geactiveerd, want de realistische teksten sluiten prima aan op de muziek. “De lucht is koud en helder wanneer je inademt en warm en benauwd wanneer je uitademt” spreekt wat dat betreft boekdelen, en laat het geografische aspect sterk aanwezig op het eerste album niet geheel verwateren. De gesproken passages zijn zeker niet het enige waarop Neutral vooruit is gegaan. Op Samma horen we zelfs iets wat voor zingen zou kunnen doorgaan.

Om weer terug te komen op de vraag aan het einde van de eerste alinea: ja. Neutral klinkt op de tweede plaat nog steeds hetzelfde, al beperken ze zich niet meer tot één wijk in Göteborg. Neutral gaat voor een globale deconstructie, beginnend bij de eigen sound. Abstracter en doeltreffender dan het debuut doet Zweden hier wederom een gooi naar de beste plaat van het jaar.

Charlemagne Palestine – GesammttkkunnsttMeshuggahhLaandtttt

Vorige maand bezocht ik in Rotterdam de tentoonstelling GesammttkkunnsttMeshuggahhLaandtttt van Charlemagne Palestine. Een bijzondere solo expositie van een bijzonder kunstenaar, performer en muzikant. De in New York geboren Palestine begon eind jaren zestig te werken met onder andere Pandit Pran Nath, Tony Conrad en Morton Subotnick en groeide uit tot één van de meest toonaangevende minimalistisch componisten (alhoewel hij zichzelf liever maximalist noemt). Vooral het prachtige Strumming Music (1976), waarop hij slechts twee toetsen van de Bösendorfer vleugel laat resoneren, behoort tot de klassiekers. Sinds de inmiddels bijna zeventiger in Brussel woont is hij weer regelmatig in  levenden lijve te bewonderen, maar zelden zo dicht bij huis.

In het Witte de With Center for Contemporary Art heeft Palestine de tweede verdieping voor zichzelf, de ruimte biedend om zijn gehele kunstspectrum te belichten. Hij maakte in 1973 bijvoorbeeld de experimentele korte film Body Music, dat een vervolg kreeg met dezelfde titel. De beelden in zwart-wit vormen een intrigerende performance act waarbij hij steeds intensiever gaat neuriën, schokkende bewegingen gaat maken, tegen de muren beukt en uiteindelijk voor dood neervalt. De films You Should Never Forget The Jungle, St. Vitas Dance en Where’s It’s Coming From worden in Rotterdam eveneens continue vertoond.

In de laatst genoemde films – we praten opnieuw eind jaren zeventig – worden de rituele ingrediënten die Palestine’s werken hierna zouden kenmerken steeds prominenter: een glas cognac, excentrieke sjaals en veel knuffels. Niet verwonderlijk dus, dat op deze tentoonstelling honderden exemplaren van de pluche dieren zijn terug te zien; aan parachutes, hekwerken, in koffers of op de gigantische vleugel met 97 toetsen. Er rondlopen is alsof je in een psychedelische trip de Bart Smit binnenstapt. Het “heilige speelgoed” is uiteindelijk het middelpunt van zijn kunst geworden: kleurrijke afgodsbeelden die in symboliek zowel allesomvattende waarde als nietigheid uitbeelden. In een andere kamer, het “God-Bear Museum”, toont Palestine zijn bizarre visie op een architectonisch eerbetoon aan de beroemde drie-koppige teddybeer, die in 1987 gepresenteerd werd in een vijf meter hoge versie op Documenta.

GesammttkkunnsttMeshuggahhLaandtttt – een samenwerking tussen Kunsthalle Wien en Witte de With Center for Contemporary Art – laat ook nog schilderijen, schetsen van symbolische, niet bestaande composities (zijn muziek is immers geïmproviseerd) en andere kunstwerken zien die doen doen denken aan India of het Afrikaanse continent. Voor de muziekliefhebbers is de installatie Trembling Walls (wederom oorsprong in de jaren zeventig) wellicht interessant. Deze bestaat uit twee grote tafels van hout en metaal waartegen luidsprekers zijn geplaatst. Brommende drones zorgen ervoor dat de piepschuimen chips die er bovenop zijn geplaatst door de trillingen op en neer springen, een fraaie metafoor voor het fysieke aspect dat voor Palestine onlosmakelijk met muziek is verbonden.

GesammttkkunnsttMeshuggahhLaandtttt is een sterk staaltje intieme totaalkunst waarbij grenzen tussen verschillende disciplines gemakkelijk vervagen, beslist een aanrader voor de liefhebbers van zijn unieke en uitbundige werk. Tot 1 mei kun je nog in Rotterdam terecht om één en ander te bewonderen. Interessant voor de Zeeuwen onder ons is dat Charlemagne Palestine in deze periode twee keer naar Middelburg komt voor een duo-optreden met Simone Forti.

Al vanaf het hippietijdperk werkt Palestine samen met de onvermoeibare Italiaans-Amerikaanse choreograaf Forti, die hij ontmoette op CalArts. De gezamenlijke performance Illuminations (sinds 1971 de rode draad in hun samenwerking) zal op 2 en 3 april zal in een herschreven versie plaatsvinden in de Vleeshal, speciaal aangepast naar de Gotische architectuur van het Middeleeuwse gebouw. Overigens is Simone Forti nu al te zien in de Vleeshal met haar solotentoonstelling Here It Comes, waar de ongeëvenaarde Dance Constructions onderdeel van zijn.

Teruglezen over Charlemagne Palestine op deze site kun je hier en hier, verder typte ik op deze plek eerder over een mooie show in de Vleeshal. Zijn nieuwste dubbel lp Cathedrale De Strasbourg is uiteraard een aanrader.