Muziek

Jaarlijst 2010: #6

Julian Lynch, ergens opererend in hetzelfde Amerikaanse psych-folk-pop gebied als Ducktails en Real Estate, is een eigenzinnig muzikant. Als werknemer van het instituut Smithsonian Folkways Recordings en student ethnomusicologie heeft hij net even een andere voorgeschiedenis dan een ander. De mistige folk klanken op zijn tweede langspeler Mare hebben daarom duidelijk meer om het lijf dan alleen maar getokkel op de gitaar. Met instrumenten als orgels, xylofoon, klarinet en allerlei percussie waait er een frisse wind van hedendaagse wereldmuziek door het verder dromerige, psychedelische geluidslandschap. Soms klinkt het alsof Julian Lynch een beetje klakkeloos staat te improviseren, lekker achteroverleunend. Rommelig wordt het echter nooit. Heeft de lp er inmiddels meerdere rondjes opzitten, dan kom je tot de ontdekking dat Mare juist erg minutieus van te voren moet zijn uitgedacht. Er is moedwillig gekozen voor een lo-fi geluid, maar als je goed luistert, is de productie erg gelaagd en vol met details die zich niet gemakkelijk prijsgeven. Een erg knap gemaakt album, dat hoge verwachtingen schept voor de opvolger in 2011.

#06. Julian Lynch – Mare
#07. Zola Jesus – Stridulum II
#08. Beach House – Teen Dream
#09. Peter Broderick – How They Are
#10. Deerhunter – Halcyon Digest

Jaarlijst 2010: #7

De op klassieke opera getrainde Nika Roza Danilova heeft met haar Stridulum ep (en uitgave 2 met drie bonustracks) een ware aardbeving veroorzaakt in de hedendaagse gothicmuziek. Door haar fabuleuze stemgeluid ontstaat er iets unieks, aangevuld met een dark wave sound helemaal volgepropt met synthesizers dat erg aan de jaren tachtig doet denken. Gooi daar nog wat monsterlijke basdrums tegenaan en je hebt het kwaliteitsgeluid van Zola Jesus. Bij gothic hoort natuurlijk een duistere, misantropische sfeer; dat wordt feilloos ingepast. Op haar vorige releases wist ze vaak niet boven de stoffige productie uit te komen, maar het heldere geluid van vandaag maakt dat Zola Jesus vooruit stormt in reputatie. Minpuntje is wel de tweede (Europese) editie van deze ep. De drie extra nummers smaken toch minder lekker dan de oorspronkelijke eerste zes. Als kliekjes. De weer later uitgebrachte ep Valusia doet het wat dat betreft beter; er staat in ieder geval één nummer op dat zich kan meten met de kwaliteit op de eerste uitgave van Stridulum.

#07. Zola Jesus – Stridulum II
#08. Beach House – Teen Dream
#09. Peter Broderick – How They Are
#10. Deerhunter – Halcyon Digest

Jaarlijst 2010: #8

In december zijn er traditioneel al een aantal albums op het internet te vinden, die pas in het navolgende jaar een fysieke release kennen. In 2009 was Teen Dream van Beach House één van die albums. Om vervolgens toch nog in de jaarlijst te belanden, is vanzelfsprekend een lange adem nodig. Teen Dream is – ondanks het zomerse gevoel – een album gebleken voor alle jaargetijden, erg toegankelijk en toch met een beetje eigenaardigheid. Dat laatste komt natuurlijk vooral door de donkere en toch zwoele stem van Victoria LeGrand, iets wat het kenmerk is geworden voor de muziek van Beach House. Wat we niet eerder hoorden is het volle geluid, de dynamiek en details in de nummers, de lo-fi thema’s overboord gooiend. Nooit hoorden we Beach House zo overweldigend, zo gelukzalig, en toch zo bescheiden. Een tegenstelling? Het lijkt er op dat het duo met Teen Dream markten heeft aangeboord die groter zijn dan zijzelf. Een terechte doorbraak, mijns inziens.

#08. Beach House – Teen Dream
#09. Peter Broderick – How They Are
#10. Deerhunter – Halcyon Digest