Muziek

Ilyas Ahmed – With Endless Fire

Door aan zondag, januari 22, 2012

With Endless Fire is het nieuwste werk van de in Pakistan geboren, in Amerika opgegroeide Ilyas Ahmed, en zijn derde release bij Immune Recordings. Na zijn eerste cdr in 2005 heeft hij een eigen stijl weten te ontwikkelen, dat zich op een primitieve wijze uitstrekt langs folk, blues en drone.

Na het enigszins verrassend rockende en bluesy Goner album in 2009, is With Endless Fire weer een stap terug naar de weidse, hypnotiserende melodieën, waarbij de akoestische gitaar de hoofdrol krijgt toebedeeld, met als figuranten harmonium, orgel en drums. De invloed van Ahmed’s rustgevende stem op deze dromerige trip kan echter niet genegeerd worden. Vooral in kaal gestripte folknummers als Every Minute For Every Hour (For JR) en afsluiter By The Light is het effect hiervan maximaal. De prachtige balans in het geluid is opmerkelijk, aangezien With Endless Fire door Ilyas Ahmed alleen direct is opgenomen naar analoge tapes.

De melancholische stijl van dit album zal liefhebbers van Charalambides en Grouper (waarmee Ahmed onlangs nog mee samenwerkte) zeker aanspreken. With Endless Fire wordt gelimiteerd uitgebracht op vinyl en cassette; op de website van Immune Recordings is alvast Skin In Circles te beluisteren.

Verder lezen
0
Muziek

Floris Vanhoof

Door aan maandag, januari 16, 2012

Een van de meest creatieve figuren in het hedendaagse Vlaamse kunstlandschap is ongetwijfeld Gentenaar Floris Vanhoof. Als filmmaker en muzikant weigert hij zich te concentreren op een eenduidige output, en is zijn muziek daarom slechts onderdeel van een breder, bonter geheel. De verbindende factor is het experiment, de mogelijkheden en beperkingen van de technologie aftastend, met een knipoog naar een primitieve en analoge werkwijze. Zo maakt hij onder meer films zonder camera, bouwt hij zelf elektronische instrumenten en moet men er niet van staan kijken wanneer er allerhande huis-tuin-en-keuken objecten gebruikt worden voor zijn creaties.

Naast enkele films (een paar zijn terug te vinden op archive.org) heeft Floris Vanhoof een aantal tapes, cdr’s, een lp op Ultra Eczema en een split single met Dolphins Into The Future op zijn naam staan. Zijn muziek krijgt meestal de stempel elektronica mee, vanwege de borrelende synthesizers en donkere industriële effecten. Maar de onorthodoxe wijze waarop bijvoorbeeld een Time Slime tot stand is gekomen – een doos met een cimbaal en houtsnippers van de trap gooien is net zo goed geluid – maakt van Floris Vanhoof een uniek artiest. De verder regelmatig terugkerende knipperende field recordings vormen een duidelijk raakvlak met de 16mm stroken die de weg naar zijn projector vinden. Zijn hybride optredens zijn dan ook – voor zover ik dat na twee stuks kan beoordelen – een verrassende combinatie van zowel beeld als geluid.

Het laatste wapenfeit op muzikaal gebied is een felgele cassette op het Amsterdamse Stenze Quo label, genaamd Hootcha. Althans, ik ga er voor het gemak maar even van uit dat we de juiste tape hebben ontvangen, want het psychedelische artwork geeft nul info. De veertig minuten liggen duidelijk in het verlengde wat Vanhoof op de split 7” met Dolphins Into The Future liet horen: luchtige synthklanken, met zo te horen oude sciencefiction films en new age als inspiratie. Hootcha neemt daarmee enigszins afstand van de donkere en noisy releases uit het begin van zijn discografie. Een hint voor de toekomst zal het echter allerminst zijn, want de onvoorspelbaarheid van dit fantasierijke brein is wat hem juist zo interessant maakt.

Verder lezen
0
Muziek

Punk uit de Lage Landen

Door aan maandag, januari 9, 2012

Ik kan niet zeggen dat punk een genre is dat vaak op mijn platenspeler ligt. Dat betekent niet dat ik er niet van kan genieten. Zeker wanneer illustere namen als Adolf Butler en Ping Pong Tactics voorbij komen en deze bands ook nog eens uit oorden blijken te komen niet ver fietsen hiervandaan, zijn mijn oren gespitst. In de maand december van vorig jaar brachten beiden hun debuutalbum uit.

Adolf Butler tast op subtiele wijze de grenzen van de goede smaak af met de vlag van Holland op de lp hoes, Zuid-Holland afgebeeld als belangrijkste rebellenprovincie van Nederland en patriottisch oranje dat regelmatig de kop op steekt. Alvast een flinke schop onder de reet, een uitstekende voorbereiding voor de twaalf tracks waarmee het album Holland mee is gevuld.

Het viertal neemt invloeden uit de punk en combineert deze met smerige doch groovende noiserock, waarbij alle clichés overboord gaan. Het geluid is heavy en meeslepend, maar er wordt vooral geprobeerd er een teringzooi van te maken. Dat lukt maar half, want de muziek van Adolf Butler klinkt gewoon vet en heerlijk compromisloos. Zelfs een belachelijke versie van Madball’s It’s My Life (ik moest het origineel er even bij zoeken) weet de irritatiegrens niet te overschrijden. Overigens komt de lp met een lyrics sheet, maar hecht daar niet teveel waarde aan. Holland wordt uitgebracht door Motorwolf Records, in een editie van driehonderd exemplaren.

De drie sympathieke heren van Ping Pong Tactics komen uit Lembeke. Het zonnige klimaat daar hebben van de gebroeders Huyghe en drummer Dries Dauwe pure melodiefreaks gemaakt, die hun kwajongensstreken echter nog niet verloren zijn. Dit is punk zoals pop hoort te klinken. Of andersom. In ieder geval staat het debuutalbum zonder titel bol van de aanstekelijke liedjes. Luister maar eens naar het magische Magic, France of de hit Pocahontas, de laatste terecht gebruikt voor een videoclip.

Het sterke punt van Ping Pong Tactics is, naast het talent lekkere deuntjes te schrijven, hun mix van stijlen. Punk, no wave, new wave, lo-fi, indie- en noiserock, en natuurlijk gewoon pop zijn met een beetje fantasie in één of meer van de acht nummers terug te horen. Gelukkig staat het kaalgeplukte, rommelige geluid een knieval naar de commercie in de weg. En anders doet de op-het-randje-van-vals liggende zang van Bert Huyghe dat wel. De hoofdmoot blijft tenslotte wel punk. De lp is te bestellen bij Smoke And Dust.

Verder lezen
0