Mrbungle.nl

Tijd voor wat luchtigs. De vakantie komt er tenslotte aan en anders wel tijden van strand, barbecues en feestjes tot diep in de zwoele nachten. Eén plaat die dat onbevangen gevoel uitstekend muzikaal weet te vangen is Sun And Shade, de laatste in een regelmatige stroom van releases waar de naam Woods op staat.

Het uit Brooklyn afkomstige Woods heeft zich van een krakerig lo-fi project van Jarvis Taveniere en Jeremy Earl (tevens Woodsist labeleigenaar) ontwikkeld naar een alom gewaardeerde garagefolk band met psychedelische trekjes, bij voorkeur van veertig jaar geleden. En dat terwijl Jeremy’s kopstem ongetwijfeld bij sommigen ook afschuw oproept. Het is die ongeremde speelvreugde en vrolijkheid die de muziek van Woods zo geliefd maken; dat de productie wat stoffig overkomt, mag bijzaak heten. En zo heeft de band alweer het zevende album klaar – cassettes meegeteld – met diezelfde compacte en weinig gecompliceerde songs.

Op Sun And Shade zijn in ieder twee nummers te vinden die de kritiek op het gebrek aan verandering kunnen pareren. Out Of The Eye en Sol Y Sambra zijn beide instrumentaal, en nemen bovendien meer dan een derde van de albumduur voor hun rekening. Eerstgenoemde is een zich herhalende, hypnotiserende jam dat onmiskenbaar sixties klinkt, maar in ritme ook aan Neu! zou kunnen refereren. Het bijna tien minuten klokkende Sol Y Sambra laat in eenzelfde soort gejam Arabische invloeden doorschemeren, en schuift daarmee enige vooroordelen over gebrek aan creativiteit aan de kant.

Tijd voor wat luchtigs. Sun And Shade is na de geweldige albums Songs Of Shame en At Echo Lake wederom een klassieker in de discografie van Woods, en helemaal perfect voor de zomer. Regenachtig of niet.

“Pushing Onlys” – Woods