Muziek

Jaarlijst 2010: #8

Door aan zaterdag, januari 1, 2011

In december zijn er traditioneel al een aantal albums op het internet te vinden, die pas in het navolgende jaar een fysieke release kennen. In 2009 was Teen Dream van Beach House één van die albums. Om vervolgens toch nog in de jaarlijst te belanden, is vanzelfsprekend een lange adem nodig. Teen Dream is – ondanks het zomerse gevoel – een album gebleken voor alle jaargetijden, erg toegankelijk en toch met een beetje eigenaardigheid. Dat laatste komt natuurlijk vooral door de donkere en toch zwoele stem van Victoria LeGrand, iets wat het kenmerk is geworden voor de muziek van Beach House. Wat we niet eerder hoorden is het volle geluid, de dynamiek en details in de nummers, de lo-fi thema’s overboord gooiend. Nooit hoorden we Beach House zo overweldigend, zo gelukzalig, en toch zo bescheiden. Een tegenstelling? Het lijkt er op dat het duo met Teen Dream markten heeft aangeboord die groter zijn dan zijzelf. Een terechte doorbraak, mijns inziens.

#08. Beach House – Teen Dream
#09. Peter Broderick – How They Are
#10. Deerhunter – Halcyon Digest

Verder lezen
0
Muziek

Jaarlijst 2010: #9

Door aan zaterdag, januari 1, 2011

Peter Broderick heb ik al een tijdje in het vizier. Ik ben vooral benieuwd naar de opvolger van Home, een echt singer-songwriter album, maar ook tussendoor verandert alles wat hij aanraakt in goud. In die zin zou ik zijn “tussendoortjes” weleens wat meer respect mogen geven, dan was ik wellicht minder verbaasd dat How They Are uiteindelijk op nummer negen in mijn jaarlijst belandde. Bij deze dan. Toch is How They Are een echt tussendoortje geweest. Peter Broderick maakte het album thuis, toen hij met een knieblessure weinig anders kon. Eenvoudig, zonder bewerkingen in de studio, en met nog geen handvol instrumenten (piano, viool, gitaar, banjo, dan houdt het wel op). Gezien zijn multi-instrumentalisme is dat ook wonderlijk. Het resulteert in een hele pure plaat (natuurlijk) waar zijn droevige emoties alle ruimte krijgen. Het pianospel is niet eens zo heel erg technisch, maar de spaarzame klanken die hij aanslaat weten precies het juiste gevoel over te brengen. Het was niet nodig geweest om mij bij het schitterende optreden bij Avonduren nogmaals te overtuigen.

#09. Peter Broderick – How They Are
#10. Deerhunter – Halcyon Digest

Verder lezen
0
Muziek

Jaarlijst 2010: #10

Door aan zaterdag, januari 1, 2011

De lastigste keuze van dit jaar was die van de nummer tien. Welke release valt er net buiten, welke release krijgt de eer van een top 10 notering (de top 10 is immers heilig). Eigenlijk heb ik voor het eerst al vanaf december 2009 een lijst bijgehouden met potentiële kandidaten voor de jaarlijst. Dat scheelt een hoop zoekwerk voor de platenkast, in de last.fm statistieken, blog archieven en andere jaarlijsten her en der. Bijkomend nadeel van niets over het hoofd willen zien  is dat er ongeveer 140 potentiële kandidaten zijn voor zo’n plekje. Soms moet je gewoon een knoop doorhakken. Het is Deerhunter geworden, al was het maar om vergiffenis te vragen vanwege het weglaten van voorganger Microcastles/Weird Era Continued in mijn jaarlijst van 2008. Gelukkig is Halcyon Digest ook gewoon op eigen kracht een ijzersterke plaat. Het psychedelische mengsel van indierock, new wave, pop en ambient doet de gemiddelde Amerikaanse indieband ineen schrompelen van schaamte door gebrek aan talent. Vooral de rustige opener Earthquake en het lome Helicopter doen het goed, als ook het epische (heel fout woord om muziek te omschrijven, ik weet het) prijsnummer Desire Lines. Bradford Cox heeft het vermogen om liedjes te schrijven die je geheel opslokken en in een prettig gestoorde wereld laten rondzweven. En daar lijkt hij steeds beter in te worden.

#10. Deerhunter – Halcyon Digest

Verder lezen
0