Pasen is niet echt aan mij besteed. In plaats van uit de dood op te staan, kom ik er eerder dichterbij in dat lange weekend. Datzelfde weekeinde was dit jaar toneel van een tweetal concertbezoeken van mijn kant, een beetje gerommel langs de Bluesroute daarbuiten gelaten. Vrijdagavond in de Spot beloofde een stevig psychedelisch rockavondje te worden, maar het geringe aantal bezoekers deed bij de band verre van vuurwerk ontstaan. Mijn verslag voor 3voor12/Zeeland (hier te lezen) is dan ook niet sprankelend enthousiast te noemen. En dat terwijl de TV Buddhas elders de hemel in geprezen worden voor hun energieke liveoptredens. Ik zet de cd nog maar eens op.
De zondagmiddag van Avonduren; een beetje tegenstrijdig, maar het werkte prima. Het daglicht in de inmiddels welbekende achterkamer maakte allerlei blije lentegevoelens los. Of kwam dat door de muziek? Ik had het album van My Bubba & Me reeds in mijn bezit, maar na dit optreden kan ik nog meer genieten van de lieflijke folk. Bovendien konden de aanwezigen een Zeeuws talent toevoegen aan de gezien/gehoord-lijst. Janine, daar gaan we nog meer van horen. Het typwerk van deze middag is verder hier te lezen.
