Tag archieven: België
Muziek

Sheldon Siegel & Gerard Herman

Door aan zondag, november 4, 2012

De heren van Sheldon Siegel (Erik Heestermans, Gerard Herman en Gino Coomans) waren in september en oktober 2011 in residentie bij het kunstencentrum Scheld’apen aan de D’Herbouvillekaai in Antwerpen. Daar werd niet alleen maar geleuterd, getuige de dubbele langspeelplaat Grève Totale, die gedurende deze periode integraal werd opgenomen. Het is een voorlopig hoogtepunt geworden in de discografie, met alle respect voor de diverse cdr’s en de split lp met Razen die de band eerder uitbracht.

Sheldon Siegel is misschien wel het meest avontuurlijke trio dat de Belgische improvisatiescene kent. Met cello, saxofoon, drums en tapes openen ze een succesvolle aanval op bestaande conventies om die vervolgens opnieuw op te bouwen. Ze gaan subtiel te werk, voorzichtig de mogelijkheden aftastend, om uit de komen bij een soort freejazz. De saxofoon is in tegenstelling tot veel andere freejazz trio’s niet te prominent aanwezig; er wordt voorzichtig geprobeerd wat er kan zonder een ander instrument te overstemmen.

In vergelijking met het vorige werk zijn de composities minder wild, alsof het drietal van te voren een structuur heeft uitgedacht als basis voor het improviseren. Je kunt spreken van een spanningsopbouw, zeker bij de drie stukken die in de hangar zijn ingespeeld. Afsluiter Gedeelde Smart is opgenomen tijdens het live optreden aan het einde van hun residentie, en is vanzelfsprekend wat levendiger. Al was het alleen maar omdat Ultra Eczema-coryfee Cassis Cornuta alias Daniël De Wereldvermaarde Botanicus acte de présence geeft als gastmuzikant met brommende elektronica. Het concludeert wat ongetwijfeld een inspirerende logeerpartij bij Scheld’apen is geweest, en een evenzo begeesterend album.

Bandlid van het eerste uur Gerard Herman is misschien wel de meest creatieve van het drietal, getuige zijn solo opnames die regelmatig opduiken. Terloops Plaatje is – zoals de titel aanduidt – een lp met spontane loops samengesteld in Audacity. Het instrumentarium is weer behoorlijk inventief te noemen: een autodeur, balk, cassettedeck, claxon, gestolen klassieke muziek, glasplaat, hamer, hark, ijskar, meetlat, saxofoon, Spaanse gitaar, speeksel, stem, stoel, treinfluit, vibrator en een synthesizer worden genoemd. Direct herkenbaar zijn ze niet allemaal, in de twintig nummers die elk anderhalve minuut duren. De zich herhalende geluiden hebben meer weg van geëxperimenteer met sample-elektronica en bot knip-en-plakwerk. Vermakelijk is het echter wel; een prima tussendoortje dus van deze kunstenaar sans gêne.

Grève Totale van Sheldon Siegel is uitgebracht in een gelimiteerde oplage van 250 stuks, met drie verschillende hoezen in een handgemaakte stijl, en is te verkrijgen via de band: sheldonsiegel.music@gmail.com. Of er nog exemplaren van Terloops Plaatje (“opgedragen aan burenlawaai en overlast”) te krijgen zijn kun je het beste even checken bij Gerard Herman zelf.

Verder lezen
0
Muziek

Orphan Fairytale – Comets Come Alive

Door aan woensdag, september 12, 2012

Welkom in de wonderlijke wereld van Orphan Fairytale, de muzikale toverfee uit Antwerpen. Orphan Fairytale is Eva van Deuren, die u kent van diverse releases op labels als Ultra Eczema, Release The Bats (rip), Beniffer en Taped Sounds. U kent Eva van haar cdr’s uit eigen hand, met soms zelf gefabriceerde stoffen verpakkingen. U kent Eva van Frozen Corpse, Hardline Elephants, Maskesmachine en het illustere Eekhoorn X (een geweldige tijdreis naar 80s en 90s VHS cultuur). Maar het nieuwste album van Orphan Fairytale, Comets Come Alive, kent u wellicht nog niet.

Luisteren naar Comets Come Alive is een stap zetten in een eigenzinnig sprookjesverhaal, inclusief magische paddestoelen en tropisch gekleurde slangen, als we de hoes moeten geloven (gemaakt door Michèle Matyn). De soundtrack hierbij is al even dromerig en aandoenlijk. Met speelgoedinstrumenten, diverse objecten en een keyboard mikt Orphan Fairytale op eenvoud en kinderlijke spontaniteit, maar het resultaat is meer dan een slaapliedje. Ze toont een bewonderenswaardige creativiteit door minimalisme, new age, psychedelica en repeterende klanken te laten versmelten.

Deze dartelende jeugdigheid kan echter niet helemaal verbloemen dat Orphan Fairytale ook een sinister en verontrustend gedaante heeft, zoals ook zoveel sprookjes een duistere kant kennen. De Disney en/of tekenfilm hallucinaties die de muziek dikwijls oproept, worden vergezeld door beelden van schimmige, spookachtige verschijningen. De muziekdoos in het begin van het langste nummer, Meteor Shower, is daar een mooi voorbeeld van. Maar ook verderop zweeft Comets Come Alive tussen een keuze tussen goed en kwaad, en neemt en passant het beste van die twee werelden mee.

Meer nog dan haar vorige releases laat Eva van Deuren echte ritmes achterwege, en laat ze de luisteraar drijven op een kalme zee de tijd voorbij. Het album is ondanks dat helaas geen oneindig verhaal. De vertelling eindigt nogal abrupt, aan het einde van Blossoming Wings. Maar de betovering is wel van langere duur, zodat de plaat als vanzelf opnieuw wordt opgestart. Het is de onweerstaanbare drang om in die wonderlijke wereld van Orphan Fairytale te blijven.

Comets Come Alive is nu uit bij Blackest Rainbow Records.

Foto door Ulrike Biets / Gonzo (circus).

Verder lezen
1
Muziek

3x Morc Records

Door aan donderdag, juni 7, 2012

Wie terug gaat in de archieven van mrbungle.nl zal ruim een jaar geleden een bericht terugvinden over een zeker Vlaams trio, dat op een uitgave van Morc Records verscheen. De reden waarom ik vervolgens het niet meer over dit uiterst sympathieke Belgische label heb gehad heeft alles te maken met de tijd die verstreek voordat er nieuwe releases verschenen. Maar nu is het meteen drie keer raak.

Misschien wel de meest bekende van de drie artiesten is Boduf Songs, mede dankzij een aantal prachtige albums op Kranky. Matthew Sweet maakt ondanks zijn naam geen zoetsappige muziek. Zijn teruggetrokken folk is eerder zwaar depressief, met spaarzaam getokkel en langzame zang, eenzaamheid ademend. Het 10” vinyl Internal Memo is daarop geen uitzondering. We horen zes slepende maar zeker wel ritmische songs, die zeker in combinatie met de teksten wederom weten door te dringen tot het zwartste stukje van de ziel. Het is alleen zo goed, dat je er onmogelijk depressief van kan worden.

Nest van Annelies Monseré is in diverse opzichten vergelijkbaar. De uitgave verschijnt eveneens op 10” vinyl en is prachtig verpakt. De Vlaamse bedient zich daarnaast met trage en droevige zang en uitgeklede doch warme arrangementen. Vaak is er slechts één instrument te horen die haar begeleid, en meer heeft ze ook niet nodig om prachtige harmonieën te creëren. Het is een minimalistisch kunststukje die ik misschien nog wel hoger plaats als de eerder op mrbungle.nl beschreven split met Richard Youngs. Overigens horen we op het de eerste twee nummers nog Edgar Wappenhalter terug op bas en vocalen.

Detachment van Karina ESP, de Schot Chris Gowers voor intimi, is de enige van de drie die op cd verschijnt. Het is ook de enige die vocalen achterwege laat, en zich concentreert op abstracte (gitaar)ambient. Niemand zou mij kunnen overtuigen dat dit originele muziek is; aan de andere kant hoeft ook niemand mij andere muziek aan te raden om uit het raam te staren, gewoon thuis of op reis. Het is heerlijk rustgevende en dromerige muziek dat op de achtergrond voortkabbelt, en tegelijkertijd voldoende prikkelt om je bewust te zijn van de muziek. Dat is wat ik zoek in ambient muziek, en Karina ESP serveert het.

Wie op zoek is naar prachtige minimalistische muziek hoeft niet verder te zoeken. Bovenstaande releases zijn verkrijgbaar via Morc Records, of digitaal via Bandcamp. En als je ze alledrie in één keer besteld, krijg je nog korting ook.

Verder lezen
1