1. John Maus – We Must Become The Pitiless Censors Of Ourselves
In juni probeerde ik al iedereen te overtuigen van John Maus’ kwaliteiten. Hij staat ook in mijn jaarlijst bij de beste hits en liveoptredens, dus een hoge notering kon gewoon niet uitblijven. Maar nummer één is erg hoog voor een plaat die de meesten onder het kopje “eighties cheesy new wave synth music” zullen opbergen. Eigenlijk is het zo verrassend niet; Ariel Pink’s Haunted Graffiti eindigde vorig jaar op de hoogste positie en nu de voormalige toetsenist van diezelfde band. Is mijn smaak zo weinig veranderd? Ja en nee. In 2011 is de liefde voor improviserende muzikanten definitief doorgebroken, doch blijf ik een sucker voor popmuziek, met een voorliefde voor de jaren tachtig. Het zal wel met mijn jeugd en opvoeding te maken hebben. Ik geniet er met volle teugen van.
1. U.S. Girls – The Island Song
2. John Maus – Cop Killer
3. Peaking Lights – All The Sun That Shines
4. The War On Drugs – Baby Missiles
5. Kurt Vile – Baby’s Arms
Meer dan ooit heb ik mijn heil op het gebied van livemuziek buiten de provincie moeten zoeken. Een dure grap voor iemand uit Zeeland die weigert zijn rijbewijs te gebruiken en zich te goed voelt voor shabby pensions. Meer dan ooit ook, heb ik goede optredens gezien. Een top 3.
1. Kraak Festival, Aalst, België, 5 maart 2011. Voor de oorverdovende kennismaking met France (de band); Iasos; het slagveld in de zaal na de show van Iasos; diezelfde Iasos die na het optreden uitlegt dat hij 12 jaar heeft gestudeerd op zijn visuele kunsten; diezelfde Iasos die de volgende ochtend aan het ontbijt in het hotel rustgevend zwaait; een gesprek proberen aan te knopen met Arthur Doyle; diezelfde Arthur Doyle die de volgende ochtend in het hotel weer een heel verhaal probeert te vertellen; Twinsistermoon; een lief optreden van Bridget Hayden; het publiek bij The Beautiful Band; alle artiesten kunnen meemaken; de algehele sfeer; de kapstok die pas na acht uur opduikt; Duvel; Vlaamse fritten; café De Scheepvaart; etc. Lees het preview & verslag op mrbungle.nl.
2. Lustmord, Incubate festival, Tilburg, 18 september 2011. Brian Williams trad voor het eerst op in Nederland, sinds zijn carrière in 1980 begon. Het was het wachten waard. De pikzwarte ambient kwam – verrassend genoeg – uitstekend tot zijn recht in de grote zaal van de 013. Mede dankzij het volume en de loodzware set; zelfs de muren leken mee te bewegen. De indrukwekkende visuals deden de apocalyptische sfeer (mede veroorzaakt door stoelen neer te zetten) tot een ongekend hoogtepunt stijgen. We zullen waarschijnlijk nooit te weten komen of Williams gewoon stond te patiencen achter zijn laptop, maar goed, we kwamen toch voor de muziek. Dank u, Incubate.
3. John Maus, Le Guess Who festival, Utrecht, 27 november 2011. Dé held van 2011 in Nederland; daar moest ondergetekende natuurlijk bij zijn. Ondanks heel wat tegenwerkingen (de afstanden tussen de verschillende locaties in Kutrecht, het deurbeleid van de Ekko, hipsters van wie je niet uit de plaat mag gaan) toch een memorabel optreden. John Maus weet namelijk als geen ander zijn tomeloze energie over te brengen op het publiek, ook al is zijn zweterige uiterlijk na slechts twee nummers meer te danken aan het water dat hij over zich heen gooit dan aan zijn wilde performance. Dat hij meezingt met een zelf gestart cassettebandje maakt hierin niks uit. Luister hieronder de liveset eerder dit jaar bij Incubated.
Honorable mention: de aanwezigheid van Girlseeker op het Incubate festival. Voor de “ik ben in een ander universum aanbeland”-blik in hun ogen. Lees hier de preview op mrbungle.nl.