De ietwat vreemd geplaatste leestekens in de titel van dit stukje doen terecht vermoeden dat het nog steeds elektronische muziek is wat de scepter zwaait in huize mrbungle (beloofd: komende maand weer meer folk-achtige muziek). Ditmaal twee acts van het befaamde label Warp Records dat getuige de huidige verzameling artiesten (onder andere Grizzly Bear, Jamie Lidell, Gonjasufi) al lang niet meer gezien kan worden als een puur elektronica label.
Het Australische PVT droeg eerder de naam Pivot totdat een enigszins labiele Amerikaanse band met een rechtszaak ging dreigen. Church With No Magic is het derde album en opnieuw kiest de groep een pad dat nog niet eerder bewandeld is, althans door hun zelf. De elektrorock van het debuut is zeker aanwezig, maar synthipop krijgt meer de overhand zonder dat dit direct oubollig aandoet. Ook nieuw is de zang van bandlid Richard Pike, opnieuw een referentie naar de jaren tachtig, aangezien hij wel wat weg heeft van pakweg Dave Gahan. Dan wel de Dave Gahan in zijn “moeilijke” periode, want de teksten worden desolaat en met een hint naar zelfmoordneigingen voorgedragen.
De beste tracks van het album – het titelnummer, Crimson Swan en Window – klinken als een uitgeklede Holy Fuck, weer aangekleed met een truttig gebreid truitje en vocalen. Dat is heus niet zo lullig bedoeld als het klinkt. Church With No Magic is een prima album zonder uitschieters. De Australiërs kunnen zich gerust meten met de internationale top en dat maakt een plekje op het Warp label gerechtvaardigd.
Van !!! weet iedereen inmiddels dat je de bandnaam uitspreekt als “Chk Chk Chk”. Wat veel mensen niet weten is dat de groep al twee van zijn originele drummers is verloren door noodlottige ongevallen. !!! heeft zicht daardoor allerminst uit het veld laten slaan. Het vierde album Strange Weather, Isn’t It? zou weleens het beste tot nu toe kunnen zijn van de dancepunk act. Dancepunk die gelukkig wat meer kwaliteit en inhoud heeft te bieden dan bijvoorbeeld The Infadels.
!!! speelt meteen aan het begin van de plaat zijn troefkaart uit met de single AM/FM. Het wordt daardoor wel direct duidelijk dat er flink is geoefend om de typische zweverige Warp-elektronica te combineren met enorm funky dansmuziek. Voor dat laatste kenmerk betaalden ze overigens wel een hoge prijs: ze moesten op tournee met de Red Hot Chili Peppers. Ook het tweede nummer The Most Certain Sure is een meezinger en –danser, maar verderop raakt het album zijn kracht en enthousiasme een beetje kwijt. Net als PVT weet ook !!! weet helaas geen album vol te proppen met hits.
De winnaar van deze tweestrijd? Ik zou zeggen een gelijkspel met veel doelpunten maar ook veel kaarten en blessures. Vermakelijk voor de neutrale toeschouwer, dus.