We blijven nog even in België. De Vlaamse act met de mooie naam Kiss The Anus Of A Black Cat is een regelmatig besproken onderwerp op mrbungle.nl. Ook de laatste plaat Hewers Of Wood And Drawers Of Water kreeg hier een puike recensie. Achteraf moet ik bekennen dat dit album mij op een gegeven moment een beetje de keel uit begon te hangen. Teveel van dezelfde dronefolk, en bouwen op herhaling kan dan zomaar verworden tot bouwen op verveling. Dus toch. Gelukkig heeft ook Stef Irritant, de drijvende kracht achter deze band, zich eens goed achter de oren gekrabd. Op Weltuntergangsstimmung neemt hij een gewaagde stap.
Kiss The Anus Of A Black Cat was in het verleden vooral gebaseerd op traditie; een orgel en de elektrische gitaar waren wellicht de enige instrumenten die een echt authentiek folkgeluid in de weg stonden. Nu Stef de mogelijkheden van de Roland Juno 6 synthesizer (1982) heeft ontdekt, is die flirt definitief voorbij en schuurt de sound eerder tegen new wave aan. Het op de compilatie Beter Traag Dan Nooit verschenen titelnummer gaf al een subtiele hint; het volledige album bevestigt een voorliefde voor The Cure, de algehele eighties en misschien ook wel Fever Ray.
Machinale drumcomputers geven in nummers als Define Pi, The Shadows Are You en Let Things Drift een bijna-dans ritme aan, gesteund door analoge synth geluiden. Het is een verandering die ik van harte verwelkom. Toch heeft het album ook die typische vertraagde melancholie, doordrenkt met apocalyptische en religieuze thema’s, behouden. Dat komt mede door het vasthouden aan het gitaar- en stemgeluid, present op eerdere uitgaven. Meteen mijn punt van kritiek. My Word As Gospel, Ruins en Triple Fall klinken te weinig verfrissend om van een totale omslag te spreken, en hebben veel te weinig vaart om de aandacht vast te houden. Alsof Stef Irritant van de hoogste brug springt, maar wel met het meest veilige bungeekoord.
Kiss The Anus Of A Black Cat is op een punt gekomen dat ze gewoon bij StuBru wordt gedraaid. Normaal gesproken is dat een punt waarop ik afhaak, als ik dat al niet ben. Al ben ik van mening dat de “radicale” ideeën ten opzichte van het oude geluid niet ver genoeg zijn doorgevoerd, laat ik Weltuntergangsstimmung toch niet helemaal aan de beleving van de radioluisteraar over. Ik bestelde het album gewoon bij Onderstroom Records.
