Tag archieven: relax
Muziek

Jürgen Müller

Door aan vrijdag, juli 22, 2011

Het is algemeen bekend dat het geluid van kalm stromend water een rustgevende werking op de menselijke geest heeft. Dat heeft waarschijnlijk te maken met onze oerinstincten, die ons vertellen dat we niet zonder water kunnen. Horen we water, dan voelen we ons veilig en vertrouwd en kunnen we ons innerlijk als vanzelf overgeven aan een meditatieve staat van ontspanning. Of iedereen dat ook heeft bij new age muziek valt te betwijfelen, hoewel het genre vaak hand in hand gaat met waterige (natuur)geluiden. Een mooi voorbeeld is de recentelijk verschenen lp Science Of The Sea van Jürgen Müller.

Achter deze release gaat een hele geschiedenis schuil. Jürgen Müller (1948, Hamburg) was een Duitse student oceanografie die eind jaren zeventig wat keyboards installeerde op zijn woonboot in Heikendorf. Ongeoefend maar geïnspireerd geraakt door onder meer zijn onderzoek op de Noordzee wist hij zijn fascinatie voor de raadsels en romantiek van de grote zeeën om te zetten in geluid. Honderd exemplaren van zijn eerste en enige album – uitgebracht in 1982 – vonden hun weg naar familie en vrienden, en bereikten nooit de juiste mensen om zijn muziekcarrière de juiste richting op te duwen. Zodoende stierf deze een stille dood. De originele tapes kwamen kort geleden in handen van Digitalis Recordings, zodat deze plaat toch nog de waardering kan ontvangen die ze verdient. Een biografie om van te smullen, of misschien zelfs in twijfel te trekken. Een zoektocht op Google sluit het ene noch het andere uit.

Zonder het waarschijnlijk zelf te weten, heeft Jürgen Müller ruim dertig jaar geleden de essentie van new age en kosmische musik te pakken gekregen. Langzaam golvende keyboardtapijten en effecten als borrelende luchtbelletjes, drijvend op een klankpalet die het beste van Hans-Joachim Rödelius en andere avant-garde muzikanten uit die tijd weer naar boven haalt. En dat voor iemand die zonder ervaring en kennis aan de slag is gegaan met geleende en tweedehands instrumenten. Goed, hier en daar druppelt er wat amateurisme doorheen en het geluid is aan de ondiepe kant, maar dat komt de charme van dit album alleen maar ten goede.

Als ik op dit moment naar mijn persoonlijke hitparade kijk, concludeer ik dat new age steeds vaker als inspiratiebron dient voor nieuwerwetse al dan niet experimentele muziek. New age en synthesizers zijn weer cool, en is niet langer gedoemd om alleen bij stoffige reformwinkels in de schappen te liggen. Deze “heruitgave” van Science Of The Sea komt dus allerminst ongelegen. Helaas is deze recensie alweer te laat om het vinyl aan te prijzen; de vijfhonderd exemplaren zijn reeds overal uitverkocht. Gelukkig zijn de digitale bestanden ongelimiteerd verkrijgbaar.

Verder lezen
0
Muziek

Washed Out – Within And Without

Door aan vrijdag, juli 15, 2011

Laten we in deze recensie de woorden “chillwave” en “zomer” eens achterwege laten. Die heb ik al te vaak gebruikt om de muziek van Washed Out te beschrijven. Ze zijn bovendien nogal voor de hand liggend, en misschien zelfs oneerbiedig tegenover het eerste echte debuutalbum van Ernest Greene. Het genoemde genre is namelijk allang ondergesneeuwd door ongetalenteerde wannabees en de muziek beperkt zich heus niet alleen tot zonnige perioden, getuige het kletsnatte lagedrukgebied dat afgelopen week over Nederland trok.

Washed Out – Amor Fati

Washed Out werkt met een simpele formule: warme synthesizers en orgeltjes, vertraagde discobeats en zwoele vocalen (allen © jaren tachtig). Door die drie elementen enkele keren tijdens een nummer te laten samenkomen ontstaat er meerdere malen een euforische climax, dat als een bloementjesdeken zachtjes op je neerdaalt. Simpel, doch effectief. Within And Without gaat op dat gebied voortvarend van start met de eerder op internet verschenen nummer Eyes Be Closed en Echoes (heerlijk ritme!). Ook Amor Fati behoort diezelfde buitencategorie.

Daarna zwakt het album wat af, wordt het een beetje soft en ligt de nadruk teveel op melancholie. Die belletjes in Far Away zijn leuk, maar verliest met strijkers de sterke punten van Washed Out uit het oog. Before onthoudt zich eveneens van het gewenste moment suprême. Even denk ik dat een volledig album Ernest Greene teveel is. Had hij zich niet beter op kleinere releases kunnen focussen? En bij een kleiner label kunnen tekenen, in plaats van bij het relatief grote Sub Pop? Naarmate het aantal luisterbeurten gestaag stijgt, slik ik deze kritiek weer in. Er is namelijk geen enkele plaat die mij telkens zo ontspannen achterover doet leunen.

Gelukkig is Within And Without geen herhaaloefening geworden. De meesterlijke ep die hierin aan voorafging, Life Of Leisure, was slechts gelimiteerd verkrijgbaar (de edities die je kunt vasthouden, althans) en even bekroop mij de vervelende gedachte alleen bekenden tegen te komen. Dat is alleen het geval bij het meeslepende You And I, dat eerder in het Adult Swim Singles Program 2010 verscheen. Caroline Polachek van Chairlift zingt hier mee. Het mag zich meteen één van de grootste hits van het album noemen. Het wordt nog gevolgd door het rustige en onopvallende titelnummer, en de relatief kale afsluiter A Dedication, waarin een droevige piano de hoofdrol speelt.

Ondanks wat mindere nummers heeft Within And Without het in zich om – net als Life Of Leisure vorig jaar – de meest gedraaide plaat van het jaar te worden in huize mrbungle. Waarvoor hulde.

Verder lezen
0
Muziek

Washed Out – Life Of Leisure

Door aan zondag, januari 3, 2010

Het kostte mij redelijk wat geld en moeite, een origineel exemplaar van de 12” Life Of Leisure van Washed Out te bemachtigen. Hopeloos uitverkocht, het bewijs dat ik regelmatig achter de feiten aanloop. Een recentelijk failliet verklaarde vinylwinkel, ergens in de States, bracht uitkomst. Ik had de dollars er graag voor over, en dat voor nog geen achttien minuten muziek. De reden? Life Of Leisure bestaat uit louter juweeltjes, in een genre waar nog nauwelijks een naam voor is verzonnen.

Benamingen verzinnen voor genres is een vermakelijke bezigheid, waar alleen omhooggevallen muziekjournalisten voor betaald krijgen. Voor de muziek van Washed Out waaien echter in de amateurblogosphere al diverse termen zoals chillwave, iets wat zijn oorsprong vermoedelijk vindt in het zweverige, ontspannen synthpop geluid en het “80s-throwback feel” dat de songs ademen.

Glow-fi is zo’n andere uitdrukking dat speciaal lijkt gemaakt voor Washed Out en gelijkende acts. De spaarzame productie met veel ruis en uit het geluid wegvallende synths wanneer er percussie wordt aangeslagen is typisch iets voor het in 2009 veel gehoorde en bejubelde lo-fi, of no-fi. Vervormde klanken die aandoen alsof je ernaar luistert met een oude walkman waarvan de batterijen bijna leeg zijn. Cassettes luisteren van Washed Out is trouwens heel goed mogelijk, want het label Mirror Universe Tapes bracht vorig jaar september de EP High Times exclusief op dit medium uit, gelimiteerd tot honderd exemplaren.

Wie is Washed Out eigenlijk? Het is het soloproject van Ernest Greene, een jongeman die met zijn ouders ergens in Georgia woont. Op deze plek is zo weinig te doen, dat muziek maken en kantklossen de enige twee bezigheden zijn waarmee men zich vermaken kan. Ik ben blij dat Greene niet voor dat laatste heeft gekozen. Na wat instrumentale hiphop en dancegeörienteerde tracks gemaakt te hebben, pikte Greene het geluid op van zijn vriend Chaz Bundick, die onder de naam Toro Y Moi diezelfde psychedelische shoewave neerzet. En dat in een paar maanden tijd.

De eerder genoemde cassette klinkt nog wat gruiziger, meer spacy dan het Life Of Leisure vinyl. Daarop verenigt Washed Out de psychedelische elektronica nog meer met synthpop van een aantal decennia geleden. Ergens zwemmend tussen dance, pop, disco, electro en r&b laat Greene zijn zachte en kalmerende stem – niet zelden onverstaanbaar – als een zacht zonnetje over zijn vertragende muziek schijnen. Ultiem relaxed en verwarmend, alsof je op vakantie bent op een tropisch eiland. Is dit de nieuwe lounge?

Verder lezen
0