Op het moment dat ik me bedenk wat niet-Zeeuwen wel niet van de Zeeuwse popmuziek moeten denken, slaat het aeschynanthus me op de kaken. Bløf beloofde een rockplaat (niet dat ik daarop zit te wachten), maar de nieuwe plaat April is gewoon weer diezelfde herkauwde Sky Radio rommel waar hopelijk iedereen met een muzieksmaak zich razendsnel van distantieert. Nee dan Racoon. De muziek die de band maakt is net zo grijs als de vacht van het dier waarna het is vernoemd. In plaats van Neerlands trots gaat de band steeds meer op Duitsland’s trots lijken, The Scorpions. Melodieuze rock, alleen geschikt voor doven en hardhorenden.
Yes You Did was lange tijd de Zeeuwse band die je in elke aftands stinkend hol die men durfde te bestempelen als een kroeg, zag spelen. Groots dachten de bandleden wel. In een interview antwoord één van de muzikanten op de vraag “toekomstbeeld van de band” met de woorden “ja veel – top op de pops”. Logisch natuurlijk wanneer de invloeden voortkomen uit “oude metal , de eerste metal die nu een beetje rock genoemd word – het gaat meer om de melodieuze metal.” Gelukkig heeft de zanger nog meer noten op zijn zang: “ik werk in het dagelijkse leven bij de Kijkshop in het magazijn, voor de rest ben ik met muziek bezig”. De Zeeuwse band die ik echter live het meest heb moeten aanschouwen, is Copycat. Dit jaar spelen ze al tien jaar dezelfde uitgemolken covers in dezelfde uitgemolken kroegen en om dat te vieren doen ze een triomfantelijke en retrospectieve tournee langs alle kroegen waar ze nog steeds iedere week het publiek de tent uit spelen. Zelfs als datzelfde publiek na drie weken comazuipen hun gal gorgelend langs de rand van het podium ligt.
Is het zo slecht gesteld met de Zeeuwse popmuziek? Jazeker. Het resultaat van wat wedstrijdjes als de Zeeuwse belofte (uitzondering: Jay Minor), Hooikoorts en Regioruis oplevert, doet je bijna naar Brabant verhuizen. De ene na de andere Arduincliënt krijgt bij het bezoeken van een concert van een nog door te breken Zeeuwse band het idee dat muziek maken helemaal niet zo moeilijk is. Een objectief persoon zal het jostiband metalfest waarschijnlijk nog een hoger cijfer geven, trouwens.
Een aantal jaren geleden leek het even of er meer dan alleen akkerbouw is toen Muziek Podium Zeeland werd opgericht. Heel even. Daarna bleek dat deze stichting voornamelijk gerund wordt door gepensioneerden zonder zeilboot en gebaseerd is op vriendjes- en kennissenpolitiek. Het jazzfestival in Middelburg is dan ook het enige wat dit stelletje geraniumliefhebbers goed kan doen. Eerlijk is eerlijk, m’n bek viel open toen ik zag dat Nils Petter Molvaer in Middelburg speelde. Maar waarom nou weer in de onexploiteerbaar verklaarde schouwburg? De overige optredens die deze vermoedelijk té gesubsidieerde organisatie weet te regelen, vinden vooral plaats in de Grote Kerk te Veere en omvatten iedereen die Berdien Stenberg kan naspelen. “Cultuur in Middelburg blijft behelpen”, zeker met een rollator.
Er moet eens goed in die zeeklei geroerd worden. Kort geleden leverde dat een teken van leven op van de van oorsprong Zeeuwse band This Beautiful Mess in De Spin. Op deze boerenvariant van The Editors mogen we best een beetje trots zijn. Ook de subsidiegeile ambtenaren die zich met muziek in Zeeland bemoeien ruiken verandering. Vorige week werd er een heus driedaags popsymposium georganiseerd in De Spot, het enige podium in Middelburg met allure. De conclusie? De Zeeuwse podia moeten beter worden en er moet serieus nagedacht worden over een middelgroot podium in Zeeland. Want, uit onderzoek is gebleken, er lekt nogal wat popgeld weg. Meer dan de helft van het concertbezoek van Zeeuwen vindt buiten de provincie plaats. En dat terwijl er op duizend inwoners één popband wordt geteld, een beter gemiddeld dan “popprovincie” Brabant.
Men vergeet even hoe representatief dit onderzoek eigenlijk was. Het werd namelijk uitgevoerd door twee studenten van de Middelburgse Roosevelt Academy. Ik kan me mijn “studietijd” nog goed herinneren. Daarnaast is het onderzoek gehouden onder 0,1 % van de bevolking, waaronder 90% studievriendjes. In plaats van alles weer omver te gooien omwille van een onderzoek, zou er beter wat meer samengewerkt worden tussen podia, media en subsidie verstrekkende organisaties. Vooral op het gebied van promotie valt er veel te halen. Het is triest om te zien dat er op een topband als Sunset Rubdown slechts een twintigtal mensen afkomt. Er zijn genoeg gelegenheden om een band te gaan zien, en wanneer je een brede smaak hebt en mobiel bent kun je drie keer per week de deur uit. Een middelgroot podium gaat echt geen Brabanders naar de provincie trekken. Zie eerst maar eens middelgrote acts te lokken. Voorlopig zijn grote namen alleen nog te zien op enkele (na)zomer festivals.
Eén uitkomst van het onderzoek ben ik het wel mee eens. Een intensiever en interactiever gebruik van internet kan de kwaliteit van de popscene in Zeeland danig verbeteren. De VPRO zag wel heil in een Zeeuwse editie van hun muziekmagazine / programma 3voor12. Hoewel ik niet van gratis werken houd, twijfelde ik niet lang om mezelf aan te melden als vrijwilliger voor dit medium. Dus vanaf nu zijn er ook schrijfsels van mij hier te lezen. Of de VPRO moet na de proefperiode anders beslissen. Overigens is dat geen excuus voor de stilte van de laatste week op mrbungle.nl. Binnenkort weer een update.