Mrbungle.nl

Wanneer het jaar 2010 de helft is gepasseerd, hebben er diverse wijzigingen plaatsgevonden in mijn leven. Een nieuw adres, andere baas en er staat opeens een drie in het eerste cijfer van mijn leeftijd. De onaangekondigde break in het bloggen was dan ook broodnodig, en krijgt misschien zelfs een evenzo noodgedwongen vervolg. Gelukkig gaat de stroom van releases onverschrokken door. Tijd voor een overzicht van mijn tien meest gedraaide, en hoogst gewaardeerde platen van 2010. Tot nu toe dan, hè.

Ariel Pink’s Haunted Graffiti – Before Today
Laatst vroeg iemand mij wat ik het beste album van dit moment vond. Before Today van Ariel Pink’s Haunted Graffiti luidde mijn antwoord zonder twijfel. Toen ik vervolgens de vraag kreeg wat voor soort muziek dit was, reageerde ik met “bewust slechte eightiespop”. Ja, het floepte er zomaar uit. Maar als je er over nadenkt, is die omschrijving zo ongelukkig nog niet. Welke band kan schaamteloos kneuterige keyboarddeuntjes, lauwe refreinen, oerwoudgeluiden en afgekloven hardrock afwisselen en samensmelten tot een geniaal album? U weet het antwoord vast al.

Beach House – Teen Dream
Teen Dream was vorig jaar al een favoriet voor de jaarlijst 2010 (lees hier). Dat is nog niet veranderd. De toegankelijkheid van dit Beach House album zorgt ervoor dat er plezier aan beleefd wordt in wat voor omstandigheden dan ook. Maar natuurlijk bij voorkeur op de veranda van een strandhuisje.

Joanna Newsom – Have One On Me
Mijn hoge verwachtingen kwamen in de eerste instantie uit. De pracht van de harp en piano in combinatie met de eigenzinnige kinderstem van de Nevada folkie Newsom is op perfecte wijze vereeuwigd op drie schijfjes. Toch grijp ik niet zo vaak naar de box in de kast. Zou dat misschien komen omdat de meer dan twee uur durende opera een overdosis luistergenot oplevert? Feit blijft, dat wanneer Have One On Me voorbij komt, er voortdurend kippenvel aan te pas komt.

Flying Lotus – Cosmogramma
Produceren als een vorm van kunst. Amerikaan Steve Ellison gaat verder dan hiphop, dubstep en elektronica. Cosmogramma is een meesterwerk waarin diverse stijlen op ingenieuze wijze in elkaar zijn verweven, begeleid door aanstekelijke beats en goed gevonden samples. Een inspiratiebron voor de elektronische muziek van de toekomst.

Julian Lynch – Mare
De “New Wave of American Psychedelica” heeft zich definitief in mijn muziekcollectie gevestigd. Onderdeel daarvan, en misschien ook wel uitschieter, is Julian Lynch met zijn album Mare. Niet altijd akoestische folk wordt hier weinig zachtzinnig uitgesponnen tot spacy collages van bevreemdende pop die je gedachten ongetwijfeld in een andere, kleurrijke wereld doen belanden.

Four Tet – There Is Love In You
Groenland. Min vijftig graden. Wat geef je een Eskimo voor z’n verjaardag? Geen warme deken, maar There Is Love In You van Four Tet. Want wat Kieran Hebden op dit album heeft gepresteerd (behalve zijn eigen creativiteit teruggevonden te hebben) is een dancealbum neerzetten dat warmer is dan een  vierseizoenendekbed. Heerlijke zwoele klanken en subtiel clubvriendelijke beats zonder dat er ook maar een moment een vleugje mainstream valt te bespeuren. Het is te hopen dat dit album net als bij Flying Lotus een inspiratiebron gaat vormen voor velen.

Washed Out – Life of Leisure EP
De soundtrack voor de zomer sleepte mij ook door de koude winter en barre lente. De ultiem relaxende chillwave doet mijn gedachten automatisch afdwalen naar een hangmat op de Malediven. Nu de zes tracks op de steevast uitverkochte vinyl uitgave ook op cd en in Europa worden uitgebracht, is de kans groot dat Washed Out een blijvertje wordt in mijn geluidsdragers. Over dit eenmansproject van Ernest Greene typte ik al eerder een stukje, en wel hier.

Zola Jesus – Stridulum EP
Schitteren EP’s vanwege het compacte aantal nummers of bevatten ze er te weinig? Op deze vraag kunnen we eind augustus eindelijk antwoord geven, want de magistrale Stridulum EP van Zola Jesus (recensie alhier) krijgt dan een heruitgave met meer nummers, zodat er van een volwaardig album gesproken mag worden. De mislukte operazangeres Nika Roza Danilova weet met haar elektronische gothicmuziek een origineel geluid neer te zetten, met raakvlakken van neo-klassiek en industrial. Stridulum II is daarom ook al geslaagd te noemen.

Kurt Vile – Square Shells EP
Moet ik het nog een keer uitleggen? Ik grijp gewoon iedere kans om Kurt Vile de hemel in te prijzen, ook al paradeert hij als de nieuwe blueskoning met gerecyclede riffs en een ongezond lo-fi sound. Square Shells is wederom een voorbeeld van zijn nonchalante houding, die andermaal een grote achteroverleunende trip bewerkstelligt. Er is geen man die psychedelisch getokkel zo voortreffelijk weet uit te dragen. “Too cool to die”, inderdaad.

Trentemøller – Into The Great White Yonder
Een danceproducer die iets als wat voor shoegaze moet doorgaan gaat integreren in zijn muziek. Wat moet ik daarvan denken? Het is misschien ook nog te vroeg voor conclusies, omdat Into The Great White Yonder nog maar net uit is. De luisterbeurten die ik deze plaat tot nu gegund heb, vertellen mij echter dat dit een meeslepend, duister en intrigerend album is geworden. Wars van conventies en doodleuk van gebaande paden afwijkend. Een goed cijfer vooralsnog voor de Deen.