Tag archieven: zomer
Muziek

Fennesz – Seven Stars

Door aan dinsdag, juli 26, 2011

Tien jaar geleden is het alweer, dat Endless Summer van all-time favourite Christian Fennesz het levenslicht zag. Het album wordt door velen gezien als een mijlpaal in de glitchy elektronica, vooral omdat het doorgaans kille geluid van computers opeens ook heel warm bleek te kunnen klinken. Een zomers popalbum met een jaren zeventig vibe, gecreëerd in een moderne, digitale wereld. Het album opende ogen, maar werd slechts geëvenaard door zijn eigen werk, met name door Venice.

Inmiddels zijn we dus alweer wat jaartjes verder. Het laatste eigenhandige wapenfeit van de Oostenrijker dateert van 2008, en goede beachy en/of surfelektronica vinden we tegenwoordig steeds vaker terug in de schappen van hippe labels. Gelukkig maakt Fennesz met de 10” ep Seven Stars meteen duidelijk dat de tijd zijn talent alles behalve heeft ingehaald.

Een nummer als Liminal ligt onmiskenbaar in de lijn van Venice, met dat gevoelige en meeslepende gitaarspel, gemanipuleerd op de laptop en aangekleed met subtiel gekraak, tot zachte soundscapes omgevormde feedback en dromerige echo’s. July en Shift zijn wel duidelijk wat donkerder van aard; hier zoekt hij eerder het kille heelal op in plaats van het vrolijke strand. Ver weg van zijn herkenbare geluid geraakt hij echter niet. Wat wel nieuw is zijn de drums in het titelnummer. Dat was wel even schrikken, Fennesz met drums. Het subtiele spel van Steven Hess geeft een licht jazzy element mee aan het nummer, zonder de diepgaande structuren van de gitaar te verstoren. De schrik voorbij, blijkt het een uitstekend gelukt probeersel.

Na bijna drie jaar wachten mag de korte speelduur van Seven Stars een minpuntje heten. Dat kunnen liefhebbers enigszins compenseren door het vinyl in de Touch shop te bestellen, waardoor je er nog een remix van Shift bij krijgt. Verder zullen we ons voorlopig moeten troosten met het feit dat deze zomer nog de derde samenwerking met Ryuichi Sakamoto in de schappen moet liggen, genaamd Flumina. Ik verwacht minstens zoveel pracht als op deze ep.

Fennesz – seven stars (album preview)

Verder lezen
0
Muziek

Washed Out – Within And Without

Door aan vrijdag, juli 15, 2011

Laten we in deze recensie de woorden “chillwave” en “zomer” eens achterwege laten. Die heb ik al te vaak gebruikt om de muziek van Washed Out te beschrijven. Ze zijn bovendien nogal voor de hand liggend, en misschien zelfs oneerbiedig tegenover het eerste echte debuutalbum van Ernest Greene. Het genoemde genre is namelijk allang ondergesneeuwd door ongetalenteerde wannabees en de muziek beperkt zich heus niet alleen tot zonnige perioden, getuige het kletsnatte lagedrukgebied dat afgelopen week over Nederland trok.

Washed Out – Amor Fati

Washed Out werkt met een simpele formule: warme synthesizers en orgeltjes, vertraagde discobeats en zwoele vocalen (allen © jaren tachtig). Door die drie elementen enkele keren tijdens een nummer te laten samenkomen ontstaat er meerdere malen een euforische climax, dat als een bloementjesdeken zachtjes op je neerdaalt. Simpel, doch effectief. Within And Without gaat op dat gebied voortvarend van start met de eerder op internet verschenen nummer Eyes Be Closed en Echoes (heerlijk ritme!). Ook Amor Fati behoort diezelfde buitencategorie.

Daarna zwakt het album wat af, wordt het een beetje soft en ligt de nadruk teveel op melancholie. Die belletjes in Far Away zijn leuk, maar verliest met strijkers de sterke punten van Washed Out uit het oog. Before onthoudt zich eveneens van het gewenste moment suprême. Even denk ik dat een volledig album Ernest Greene teveel is. Had hij zich niet beter op kleinere releases kunnen focussen? En bij een kleiner label kunnen tekenen, in plaats van bij het relatief grote Sub Pop? Naarmate het aantal luisterbeurten gestaag stijgt, slik ik deze kritiek weer in. Er is namelijk geen enkele plaat die mij telkens zo ontspannen achterover doet leunen.

Gelukkig is Within And Without geen herhaaloefening geworden. De meesterlijke ep die hierin aan voorafging, Life Of Leisure, was slechts gelimiteerd verkrijgbaar (de edities die je kunt vasthouden, althans) en even bekroop mij de vervelende gedachte alleen bekenden tegen te komen. Dat is alleen het geval bij het meeslepende You And I, dat eerder in het Adult Swim Singles Program 2010 verscheen. Caroline Polachek van Chairlift zingt hier mee. Het mag zich meteen één van de grootste hits van het album noemen. Het wordt nog gevolgd door het rustige en onopvallende titelnummer, en de relatief kale afsluiter A Dedication, waarin een droevige piano de hoofdrol speelt.

Ondanks wat mindere nummers heeft Within And Without het in zich om – net als Life Of Leisure vorig jaar – de meest gedraaide plaat van het jaar te worden in huize mrbungle. Waarvoor hulde.

Verder lezen
0
Muziek

Woods – Sun And Shade

Door aan vrijdag, juni 17, 2011

Tijd voor wat luchtigs. De vakantie komt er tenslotte aan en anders wel tijden van strand, barbecues en feestjes tot diep in de zwoele nachten. Eén plaat die dat onbevangen gevoel uitstekend muzikaal weet te vangen is Sun And Shade, de laatste in een regelmatige stroom van releases waar de naam Woods op staat.

Het uit Brooklyn afkomstige Woods heeft zich van een krakerig lo-fi project van Jarvis Taveniere en Jeremy Earl (tevens Woodsist labeleigenaar) ontwikkeld naar een alom gewaardeerde garagefolk band met psychedelische trekjes, bij voorkeur van veertig jaar geleden. En dat terwijl Jeremy’s kopstem ongetwijfeld bij sommigen ook afschuw oproept. Het is die ongeremde speelvreugde en vrolijkheid die de muziek van Woods zo geliefd maken; dat de productie wat stoffig overkomt, mag bijzaak heten. En zo heeft de band alweer het zevende album klaar – cassettes meegeteld – met diezelfde compacte en weinig gecompliceerde songs.

Op Sun And Shade zijn in ieder twee nummers te vinden die de kritiek op het gebrek aan verandering kunnen pareren. Out Of The Eye en Sol Y Sambra zijn beide instrumentaal, en nemen bovendien meer dan een derde van de albumduur voor hun rekening. Eerstgenoemde is een zich herhalende, hypnotiserende jam dat onmiskenbaar sixties klinkt, maar in ritme ook aan Neu! zou kunnen refereren. Het bijna tien minuten klokkende Sol Y Sambra laat in eenzelfde soort gejam Arabische invloeden doorschemeren, en schuift daarmee enige vooroordelen over gebrek aan creativiteit aan de kant.

Tijd voor wat luchtigs. Sun And Shade is na de geweldige albums Songs Of Shame en At Echo Lake wederom een klassieker in de discografie van Woods, en helemaal perfect voor de zomer. Regenachtig of niet.

“Pushing Onlys” – Woods

Verder lezen
0